Boek: Leven en liefhebben met dementie

Regelmatig denk ik na over het schrijven van een volgend boek over dementie. Wat ik nog miste in de ruime boekenstroom was een boek met praktische handvatten die je verder helpen na de diagnose dementie. Daar wilde ik wel mee aan de slag. Ik begon met lezen en het verzamelen van informatie. Daarbij  stuitte ik op het boek ‘Leven en liefhebben met dementie, praktische gids voor de eerste tijd na de diagnose’. Ik bestelde het meteen en moest nog even geduld hebben, want het kwam pas eind oktober op de markt. Maar nu is het er en blijkt dat dit erg lijkt op wat ik had willen schrijven. Een boek van mijn hand is dus niet meer nodig. Dus hebben jullie nog suggesties voor een boek of blog?

Het boek
Het vlot lezende boek richt zich tot de persoon met dementie, die na de diagnose denkt ‘Wat nu? Het is een aanmoediging om door te gaan met leven en daar zelf zo veel mogelijk vorm en inhoud aan te blijven geven. Aan het werk dus, samen met de omgeving.

Er wordt beschreven welke verschijnselen er door de dementie kunnen optreden bijvoorbeeld moeite met organiseren en met concentreren. Vervolgens wordt er aangegeven wat je kunt doen (beperk achtergrondgeluiden, plan activiteiten op momenten dat je veel energie hebt) en welke hulpmiddelen er zijn die je kunt gebruiken. Tevens wordt er stilgestaan bij verschijnselen als minder goed slapen, dwalen, wanen, agressief gedrag, boosheid etc.

Het is inderdaad een praktisch boek, waarin ook wordt ingegaan op het vastleggen van wensen, levenstestamenten, grip houden op je geld, en hoe je de relatie met je partner en anderen zo liefdevol mogelijk houdt. Ook aan gezond blijven wordt een hoofdstuk gewijd evenals aan vrij en veilig leven. ‘Tip: een eigen plek in het huis kan mensen met dementie extra rust geven, omdat ze helemaal zelf kunnen bepalen wat er in die ruimte gebeurt en hoe de ruimte er uit ziet.’ Zelf was ik erg verrast door de vervoersmogelijkheden die er zijn (bijvoorbeeld een OV-begeleiderskaart).

Dan komen de externe hulptroepen aan bod, naast Alzheimer cafés en fora natuurlijk de casemanager/wijkverpleging (dat verschilt per gemeente), thuishulp, diëtist, ergotherapeut, maar ook dagbesteding, vakantiemogelijkheden, boeken over dementie etc. Te veel om op te noemen. Zeker een boek dat handig is na de diagnose dementie om je voor te bereiden op wat gaat komen. En om de regie zoveel mogelijk in eigen hand te houden.

Tips tegen diefstal
Dan las ik in de Volkskrant van 21 november nog een aantal handige tips tegen diefstal:

• Laat een levenstestament opstellen, waarin u regelt hoe je geldzaken moeten worden geregeld als je dat zelf niet meer kan.
• Benoem een gevolmachtigde (iemand die je geldzaken kan doen) en regel ook iemand die daar toezicht ophoudt (dus de afschriften kan controleren).
• Open een aparte bankrekening met een laag tegoed, als je je pinpas vaker uitleent. Je kunt dat tegoed ook maandelijks via een automatische overschrijving laten aanvullen.
• En stel een lage limiet in voor het opnemen van geld via de pinpas.

Anniek Kramer
Samen met Marcelle Mulder auteur van het boek ‘OP BEZOEK BIJ EEN DIERBARE MET DEMENTIE, met ruim 60 ideeën om samen te genieten‘. Wij geven workshops voor familie, verzorgenden en vrijwilligers over contact maken met en op bezoek gaan bij mensen met dementie. Klik hier.

Help je dit bericht verspreiden via Facebook en LinkedIn? De knoppen daarvoor vind je onder dit bericht op mijn site. Klik hier. Om mijn wekelijkse blog te in je mailbox te ontvangen kun je op de site (in de rechterkolom bovenaan) op ‘Volg dementie’ klikken.

CareClowns op bezoek in ’t verpleeghuis

Een groep mensen met dementie zit wat te knikkebollen in de woonkamer van het verpleeghuis. De deur gaat langzaam open en 2 bezoekers wandelen naar binnen. Het zijn bijzondere bezoekers, hun uitdossing trekt de aandacht. Er klinkt muziek, de bewoners kijken op. Hé 2 clowns! Er komt leven in de brouwerij, de clowns sjansen en dansen. Ze vallen en maken fouten, ze kibbelen. De mensen waar ze op bezoek komen gaan zich er mee bemoeien. Ze helpen zoeken naar het zoekgeraakte, ze zingen mee, proberen te sussen en willen een zoen. Ze reageren en ze komen uit hun verzonken wereld. Ze krijgen een andere rol.

‘Een clown kan zich heel wat permitteren. Onze rode neus onderscheidt ons van alle andere mensen die er op de afdeling op bezoek komen’, zo vertelt Hanneke Heessels van CareClowns. ‘Vaak is het contact tussen de clown en de persoon met dementie vrolijk en uitbundig. Maar het kan ook klein en subtiel zijn, een aanraking, zacht neuriën of gewoon rustig samen zitten. Net wat nodig is. We brengen momenten van lichtheid en lucht. Onze aandacht is volledig en we hebben geen oordeel. Daardoor maken we iets wakker in de mensen en daar genieten ze van’. Het is echt een cadeautje. Dat kun je zien op de filmpjes op de site van CareClowns.

CareClowns doet dit werk overal in Nederland. Iedere zorginstelling (ook particulier) kan een bezoek aanvragen. Door giften en donateurs kan de prijs geen drempel zijn. Al vanaf €100 is een bezoek te boeken. Dus wat let u? En hoe mooi is het als de familie er bij kan zijn of als er foto’s en filmpjes gemaakt worden. Dan kan iedereen meegenieten van de bijzondere reacties die de clowns aan de mensen weten te ontlokken.

Met hun rode neus en een vrolijke snoet,
Brengen zij bewoners een warme groet.
Een gekkigheidje, een levendig lied,
Een lach, ja die vergeet je niet.
Een dikke zoen, een uitdagende blik,
Een intens moment, een echte klik.
Een blije reactie, een samengevoel,
Dat is voor de CareClowns hun belangrijkste doel.

Anniek Kramer
Samen met Marcelle Mulder auteur van het boek ‘OP BEZOEK BIJ EEN DIERBARE MET DEMENTIE, met ruim 60 ideeën om samen te genieten‘. Wij geven workshops voor familie, verzorgenden en vrijwilligers over contact maken met en op bezoek gaan bij mensen met dementie. Klik hier.

Help je dit bericht verspreiden via Facebook en LinkedIn. De knoppen daarvoor vind je onder dit bericht op mijn site. Klik hier. Om mijn wekelijkse blog te in je mailbox te ontvangen kun je op de site (in de rechterkolom bovenaan) op ‘Volg dementie’ klikken.

Iets van dementie ervaren?

Hoe is het om dementie te hebben? Dat is iets waar we – zelfs met veel inlevingsvermogen – maar moeilijk achter kunnen komen. Wel zijn er middelen om iets te ervaren van de ongemakken waarmee ouderdom en/of dementie gepaard gaan.

Onlangs mocht ik een ‘pak’ uitproberen dat gebruikt wordt om leerlingen iets te laten ervaren: hoe is het om slecht te kunnen zien, niet goed te kunnen horen, zware benen te hebben, je armen niet goed te kunnen buigen? Ik kreeg een ‘staarbril’ op, waardoor ik nog maar vage lichtcontouren zag. Om mijn enkels, polsen en op mijn rug werden gewichten geplaatst. Ook mijn ellebogen werden ingepakt zodat ik die nauwelijks kon buigen. Toen werd me gevraagd om in een – voor mij veel te hoog tempo – achter iemand aan te lopen. Dat was zwaar en eng! En mijn hersenen en oren werken nog prima. Hoe moet het dan zijn als ook dat niet (goed) meer werkt? Klik hier voor een filmpje over mijn ervaring.

Participatiekliniek
Er zijn inmiddels verschillende methodes voor zorgpersoneel of naasten om iets te ervaren van de wereld van dementie, meer gevoel te krijgen voor hoe dat kan zijn.
Voor verzorgenden en verplegenden is er een nieuwe manier om – een beetje – te ervaren wat het is om dement te zijn en afhankelijk van zorg. Klik hier voor de link naar het nos bericht. Klik hier voor de site van de participatiekliniek. Even naar beneden scrollen om tekst te krijgen.

Dementie via virtual reality – de dementiebril
De zorg voor de naaste met dementie kan (zeer) stressvol zijn, vooral door zijn of haar veranderende gedrag. Met de Dementiebril kruipen mantelzorgers in de huid van iemand met dementie. Zij ervaren via de bril waar mensen met dementie in dagelijkse situaties tegenaan lopen en hoe de omgeving op ze reageert. Doel is om mantelzorgers de emoties van iemand met dementie te laten ervaren en zo het begrip voor hun naaste met dementie te vergroten. Naar verwachting zal de Dementiebril eind 2016 gereed zijn voor breed gebruik.

E-learning bij dementiebril
Aan de dementiebril wordt ook een e-learning gekoppeld, waarin je stilstaat bij wat je beleefd hebt in de simulatie. Zo wordt je je bewust gemaakt van je eigen houding richting je naaste met dementie. De Dementiebril is gebaseerd op de reeds bestaande dementiesimulator Into D’mentia (klik hier voor mijn blog daarover) en wordt samen met mantelzorgers ontwikkeld. Mantelzorgers geven vaak aan dat zij graag meer willen weten van wat er in het innerlijk leven van hun naaste omgaat om zo hun gedrag beter te kunnen plaatsen en te begrijpen. Klik hier voor het bericht over de dementiebril van het trimbos instituut.

Anniek Kramer
Samen met Marcelle Mulder auteur van het boek ‘OP BEZOEK BIJ EEN DIERBARE MET DEMENTIE, met ruim 60 ideeën om samen te genieten‘. Wij geven workshops voor familie, verzorgenden en vrijwilligers over contact maken met en op bezoek gaan bij mensen met dementie. Klik hier.

Help je dit bericht verspreiden via Facebook en LinkedIn? De knoppen daarvoor vind je onder dit bericht op mijn site. Klik hier. Om mijn wekelijkse blog te in je mailbox te ontvangen kun je op de site (in de rechterkolom bovenaan) op ‘Volg dementie’ klikken.

 

Odensehuizen: voor mensen met (beginnende) dementie en hun naasten

Je hebt dementie en je wilt – alleen of met je partner – wat gezellige uren doorbrengen. Waar kun je heen? Waar begrijpen ze je? Waar kijken en luisteren ze echt naar je? Waar zoek je samen met anderen naar wat je mogelijkheden zijn? Waar vindt je lotgenoten? Of leuke activiteiten? Waar help je mee om die activiteiten te organiseren?

Odense huizen
In de Odense huizen ben je meer dan welkom. Het is een ontmoetingsplek voor mensen met (beginnende) dementie en hun naasten. Je kunt er zonder afspraak of indicatie binnen lopen. Je kunt er informatie krijgen over de ziekte, een kop koffie drinken, anderen ontmoeten en meedoen aan activiteiten. Het is een verlengde huiskamer. De toegang is gratis, soms wordt er een kleine bijdrage gevraagd voor eten, drinken of een activiteit.

Odense huizen zijn genoemd naar de Deense plaats Odense. Sinds 2009 bestaan deze huizen ook in Nederland. Ze staan nu in Amsterdam (3 huizen), Groningen, Oud-Beijerland, Vlissingen, Wageningen, IJmuiden, Hoeksche Waard, Utrecht, Zeewolde en Zutphen. Elders zijn huizen in oprichting (net geopend vandaag: Leeuwarden).

Ieder Odensehuis heeft zijn eigen programma en openingstijden. Het gaat hier niet over de ziekte, maar over het leven. Niet over de zieke mens, maar over de mogelijkheden die iemand heeft. Samen actief zijn, plezier beleven, het gevoel hebben ‘er toe te doen’en aandacht voor ieders persoonlijke voorkeuren staan centraal. Het sociale isolement dat kan ontstaan als mensen geheugenproblemen krijgen doorbreken. Leidend in de werkwijze is de vraag hoe mensen met dementie toch van het leven kunnen blijven genieten, regie houden over hun eigen leven en een rol blijven spelen in de samenleving.

Gespreksgroepen
In de Odensehuizen worden ook regelmatig gespreksgroepen georganiseerd, zowel voor mensen met dementie als voor hun naasten (familie, vrienden, buren etc.). Een deelneemster aan de ‘naastengroep’ vertelde me dat ze het zonder deze gespreksgroep echt niet gered had. ‘Mensen hebben maar een half woord nodig, je kunt je hart luchten zonder dat je ongevraagd advies krijgt. Ik heb me heel lang alleen gevoeld en door de gespreksgroep heb ik ervaren dat er veel meer mensen zijn die met dezelfde gevoelens rondlopen. Het is heel fijn om dat te delen’.

Vrijwilligers
Odensehuizen draaien vooral op tientallen lieve en gemotiveerde vrijwilligers, die samen met de deelnemers vorm geven aan het programma. Meestal is er één betaalde kracht en de huisvesting wordt betaald uit subsidies of giften. Eigenlijk horen Odensehuizen niet steeds op zoek te zijn naar middelen om hun goede werk voort te kunnen zetten. De gemeente en de zorgverzekeraars zouden hier echt een goede rol in kunnen (en moeten) spelen.

Meer lezen over Odensehuizen? Via deze site kunt u naar de site van alle locaties in Nederland.

Anniek Kramer
Samen met Marcelle Mulder auteur van het boek ‘OP BEZOEK BIJ EEN DIERBARE MET DEMENTIE, met ruim 60 ideeën om samen te genieten‘. Wij geven workshops voor familie, verzorgenden en vrijwilligers over contact maken met en op bezoek gaan bij mensen met dementie. Klik hier.

Help je dit bericht verspreiden via Facebook en LinkedIn. De knoppen daarvoor vind je onder dit bericht op mijn site. Klik hier. Om mijn wekelijkse blog te in je mailbox te ontvangen kun je op de site (in de rechterkolom bovenaan) op ‘Volg dementie’ klikken.

‘Verzorgende 3’ worden op het Albeda college

Tekort aan goed zorgpersoneel? Daar hoor je steeds vaker over. Het kan gaan over verpleegkundigen, maar ook over verzorgenden. De verpleeghuizen kennen verschillende niveaus van ‘handen aan het bed’. Helpenden (niveau 2), verzorgenden (niveau 3) en verpleegkundigen (vanaf niveau 4). In de verzorgingshuizen – die nu vooral hun deuren sluiten – werkten veel verzorgenden van niveau 2. In de verpleeghuizen, heeft men liever verzorgenden vanaf niveau 3.Om door te groeien van niveau 2 naar 3, ga je twee jaar lang – naast je werk – 1 dag in de week naar school.

Ik was een middag op bezoek bij klas 10ZB1608A van het Albeda college in Rotterdam. 24 leerlingen in leeftijd variërend van 20 – 55?, 21 vrouwen, 3 mannen en allen gemotiveerd om deze dag weer actief mee te doen en te leren. Ze werken in een verpleeghuis of in de thuiszorg en op maandag gaan ze naar school.

In het gloednieuwe lokaal zitten ze op krukjes, voor de aan de kant geschoven bedden met patiëntpoppen. De docenten Marga en Joyce  dragen een stapel rode kratjes naar binnen, waarin allerlei materiaal aanwezig is voor de les van vandaag. Het gaat bijvoorbeeld over mondverzorging, gehoorapparaten, hoofddoeken knopen en brillen. In groepjes van 4 bespreken ze het onderwerp en wat voor lastige situaties zich kunnen voordoen. Wat doe je bv. met een kunstgebit als iemand blaren in zijn mond heeft? Niet in doen en de mond spoelen met een middel als kamillethee. Plus het eten gemalen aanbieden, maar wel opletten, dat zodra het kunstgebit weer in kan, ook het eten weer ongemalen wordt aangeboden. Want kauwen is belangrijk. En hoe maak je een kunstgebit schoon? Poetsen met zeep en niet in water laten staan ’s nachts is de les. En wist je dat scheve brillen leiden tot drukplekken en de focus van de bril dan niet goed werkt? En zorg dat een gehoorapparaat altijd goed droog is na reiniging, anders werkt hij niet.

Na deze les worden de kratten weer ingepakt en wordt er teruggekeken op de les van vorige week. Die ging over verbale en non verbale communicatie. Iedere leerling heeft de afgelopen week een gesprek geobserveerd en daar een verslag van gemaakt. Ze vertellen er over aan docente Marga. Aan non verbale communicatie zagen ze hummen en knikken, oogcontact, gebaren, gezichtsuitdrukkingen, stilte laten vallen tot weglopen. Verbaal werden er vragen gesteld, samengevat, geparafraseerd (in eigen woorden terug vertellen wat je gehoord hebt) of juist papagaaien (het gebruiken van dezelfde woorden). Wat hebben ze er van geleerd en wat nemen ze er van mee naar hun beroepspraktijk? ‘Ik wil meer op mijn non verbale communicatie letten’, vertelt de één. ‘Ik  zag hoe blij een mevrouw werd toen ik met haar praatte over haar kinderen en haar geboortedorp, dat was echt fijn’, vertelt een ander.

Ik zag enthousiaste leerlingen en ervaren en blije docenten. Dat is precies wat er nodig is in de zorg.

Anniek Kramer
Samen met Marcelle Mulder auteur van het boek ‘OP BEZOEK BIJ EEN DIERBARE MET DEMENTIE, met ruim 60 ideeën om samen te genieten‘. Wij geven workshops voor familie, verzorgenden en vrijwilligers over contact maken met en op bezoek gaan bij mensen met dementie. Klik hier.

Help je dit bericht verspreiden via Facebook en LinkedIn. De knoppen daarvoor vind je onder dit bericht op mijn site. Klik hier. Om mijn wekelijkse blog te in je mailbox te ontvangen kun je op de site (in de rechterkolom bovenaan) op ‘Volg dementie’ klikken.

UA-86659837-1