Een gastblog deze week van Marcelle Mulder met wie ik het boek ‘Op bezoek bij een dierbare met dementie’ schreef.
Mieke, een collega geestelijk verzorger in de ouderenzorg, schiet me aan tijdens een Alzheimercafe: ‘De verzorgenden hebben veel gehad aan je lezing laatst over intimiteit en seksualiteit. Ze zaten echt met de handen in het haar over een meneer op de afdeling. Hij was voortdurend op zoek naar seksueel contact. Hij kroop bij medebewoonsters in bed, pakte de zusters bij de borsten, sprak veel en expliciet over seks en ontkleedde zich te pas en te onpas. Hij deed aan soloseks in het openbaar en ook alleen in bed probeerde hij zichzelf te bevredigen, maar dat ging zó woest en ongecontroleerd dat hij zichzelf daarbij bezeerde, waardoor de verzorgenden zich genoodzaakt voelden om hem een hansop, zo’n pyjama met rits op de rug aan te trekken. Zijn handen werden regelmatig ingepakt in verband. En iedereen vond er wat van. De medebewoonsters waren er niet van gediend, familieleden reageerden bezorgd of verontwaardigd, zijn echtgenote schaamde zich voor het gedrag van haar man en verzorgenden zagen er tegenop om hem te verzorgen. Dus tja, ze wisten echt niet hoe ze verder met hem moesten.
Jouw lezing maakte dat we een plezierige, schaamtevrije, gezamenlijke taal kregen om over dit onderwerp te praten. De behoefte aan seksualiteit en intimiteit van mensen met dementie stopt niet bij opname in het verpleeghuis, daarvan werden we ons (opnieuw) bewust. En we kregen praktische tips, dat was ook fijn.
We hebben meneer meteen de volgende dag een seksboekje gegeven en de arts heeft gekeken naar zijn medicatie. Die bleek libido-verhogende bijwerkingen te hebben en konden worden bijgesteld. Deze acties brachten de rust op de afdeling terug en verbeterde meneer zijn leven ten goede. Meneer zijn echtgenote zei later tegen me: ‘Toch grappig dat de Playboy een huwelijk heeft kunnen redden.’”
Ik was erg blij dat Mieke me dit vertelde. Vooral omdat dat de verzorgenden door de lezing nieuwe mogelijkheden zagen en uitwerkten waardoor alle betrokkenen daadwerkelijk beter samen kunnen leven en zorg kunnen verlenen.
Maar ook voor mezelf is het fijn: ik maak zo’n lezing met mooie foto’s en vertel het in De Week van Dementie voor een zaal vol medewerkers. De aanwezigen zijn er blij mee, dat merk ik wel na afloop. Geïnspireerd gaan ze weg, maar ja, wat ze er verder mee doen voor de bewoners, dat weet ik dan niet. En nu dus wel. Dank je collega!
—————————————————————————————————————————————–
Marcelle is beleidsadviseur geestelijke zorg bij Patyna in Friesland en geeft daarnaast – vanuit haar bedrijf Curamea – trainingen, workshops en lezingen in de ouderenzorg bijvoorbeeld over contact maken met mensen met dementie, intimiteit en seksualiteit op hoge leeftijd en over voltooid leven. Daarnaast is ze gespreksleider Moreel Beraad voor verzorgenden.
—————————————————————————————————————————————–
Wil je meer lezen over seksualiteit in het verpleeghuis? Klik hier. Je vindt er ook links naar materialen.
Rondom het thema contact maken en op bezoek gaan bij mensen met dementie geef ik workshops voor familie, verzorgenden en vrijwilligers. Klik hier of mail me menskapitaal@live.nl
‘Dementievriendelijke geloofsgemeenschappen’, dat was de titel van een congres dat ik onlangs bezocht in Tilburg. Zo’n honderd mensen uit allerlei kerkelijke gemeentes waren er op af gekomen. Wat is me zoal bijgebleven?
Hoe vaak zie je op tegen een gesprek? En waar komt het door? Wat maakt een gesprek tot een ‘lastig’ gesprek? 
In de zorg zijn innovaties heel belangrijk: betere zorg, meer kwaliteit van leven, meer tijd voor andere activiteiten. De jaarlijkse verkiezing van de beste zorginnovatie, levert een overzicht van mooie innovaties. Het publiek koos onlangs 
Met muziek zijn er vele mogelijkheden in de zorg. Een van de meest gebruikte manieren is muziek opzetten in de huiskamer. Het is ongerichte muziek niet speciaal voor iemand die daar aanwezig is. 
Over dementie 