Dementheek beginnen?

Jarenlang heb ik me verdiept in dementie. Ook schreef ik er 2 boeken over. Nu ben ik aan het opruimen en verkoop ik mijn hele boekenpakket (ineens).

De op te halen doos bevat de volgende boeken:

Anniek Kramer en Marcelle Mulder: Op bezoek bij een dierbare met dementie, met ruim 60 ideeën om samen te genieten
Anniek Kramer: Steun en troost bij dementie

Hugo Borst: Ach moedertje
Hugo Borst: Ma
Tosca Niterink: De vergeetclub
Kirsten Thorup: Niemandsland
J.J. Voskuil: De moeder van Nicolien
J. Bernlef: Hersenschimmen
Marijke Hilhorst: De vader, de moeder & de tijd
Cyrille Offermans: Waarom ik moet liegen tegen mijn demente moeder
Johan van Oers: Firma Alzheimer, afbraakwerken
Ruud Dirkse e.a.: Ik heb Dementie
Krista Mirjam Dijkerman: Varen op je ziel
Evelien Pullens: De vierde dementie
Paula Irik e.a.: Dementees (poëzie)
Hans Cieremans: Vergeet-me-nietjes (gedichten)
Anneke van der Plaats: De dag door met dementie
Huub Buijssen: De magische wereld van Alzheimer
Dick Swaab: Wij zijn ons brein
Alzheimer Nederland: Wijzer over het geheugen
Molly Carpenter: Mantelzorg: geloof in eigen kunnen
Lodewijk Schmit Jongbloed e.a.: Reisgids mantelzorg
Alzheimer Nederland: Langer meedoen
Alzheimer Nederland: Dementie, wat komt er bij kijken (interviews en portretten)
Activite: PortrettenKarin Beentjes: De liefde niet vergeten
Hadewey Buitenwerf: Dwalen door verhalen (bijbelse thema’s)
Chaos in de bovenkamer: voor kinderen die meer willen weten over dementie
Oma schrijft invulboek met vragen
June Andrews: Dementia, the one-stop guide

Interesse? Helaas, inmiddels is er een kandidaat gevonden.

Anniek Kramer

Als je naaste met dementie je mist

‘Ik heb je al zo lang niet gezien’. ‘Gerrie komt ook nooit meer’. Iemand met dementie kan zich niet altijd meer herinneren dat je langs geweest bent. Ook al kom je nog zo vaak, ze kunnen vinden dat je te weinig komt, omdat ze je missen. Er zijn vaak uitlatingen die niet kloppen, maar wel aangeven dat ze het fijn vinden dat er bekenden komen.

Een mooie oplossing voor dit ‘eenzame gevoel’ zag ik ooit op you tube. Maak een filmpje! In dit filmpje (klik hier) wendt een zoon zich tot zijn moeder van 94 die dementie heeft. Hij groet haar en laat even een pauze vallen, zodat zijn moeder terug kan groeten. Dan vertelt hij over wat hij die dag zoal gaat doen. Ook gaat hij achter de piano zitten en nodigt zijn moeder uit om samen met hem een liedje te zingen. Aan het eind neemt hij afscheid.

Prachtig toch. Helaas weet ik niet meer waar ik het filmpje gevonden heb, dus de uitnodiging om contact op te nemen met de maker, daar kun je niets mee. Maar je kunt dit idee wel oppakken en als naaste zelf aan de slag gaan of als zorgverlener iedereen uitnodigen om dergelijke filmpjes te gaan maken. Veel succes.

Marcelle heeft me laten weten dat het filmpje afkomstig is van Maaike Delver. Contact via beeldverzorgers@gmail.com.

Anniek Kramer, auteur van:
* STEUN EN TROOST BIJ DEMENTIE, in gesprek met zorggevers en zorgprofessionals over schuld, schaamte en spijt en wat steun en troost biedt (februari 2019).
* OP BEZOEK BIJ EEN DIERBARE MET DEMENTIE, met ruim 60 ideeën om samen te genieten, samen met Marcelle Mulder.
Mijn wekelijkse blog in je mailbox? Vul dan op de site in de rechterkolom, je mailadres in. Fijn als je dit bericht deelt!

Mijn vader heeft dementie

De straatverlichting verspreid een vaag en kil wittig licht.
Een sikkelvormige maan kruipt tot boven de huizen en besproeit ze met glans.
Het bankje staat te wachten tot het bezeten wordt.
Een koele wind tast alle hoeken af en laat geen plekje onberoerd.

Net als mijn vader:
Zijn gezicht zo bleek als het licht van de straatverlichting.
In dat gezicht zijn ogen, zacht glanzend als de maan,
Zijn hoofd wacht hetzelfde lot als het bankje.
Mij laat dat niet onberoerd. Ik voel het in al mijn vezels,
als een storm die door mijn lichaam raast:
mijn vader heeft dementie en wordt niet meer beter.

Ik neem hem mee naar buiten,
en samen voelen we – zittend op het bankje – de wind,
verlicht door de maan en de straatverlichting.

Anniek Kramer, auteur van
* STEUN EN TROOST BIJ DEMENTIE, in gesprek met zorggevers en zorgprofessionals over schuld, schaamte en spijt en wat steun en troost biedt (februari 2019).
* OP BEZOEK BIJ EEN DIERBARE MET DEMENTIE, met ruim 60 ideeën om samen te genieten, samen met Marcelle Mulder.

Huidhonger bij dementie

Van de week werd ik wakker in de armen van mijn man. Mijn hoofd op zijn schouder, zijn armen om me heen geslagen. Zijn warme lijf tegen het mijne. Stil. Verbonden. Stel dat dit er niet meer is, ging er door me heen? Stel dat ik iedere ochtend alleen wakker word. Dat ik niet meer in zijn ogen kan kijken, tegen niemand meer ‘goeiemorgen’ kan zeggen. 

Ik realiseerde me dat het bijna onmogelijk is om je voor te stellen hoe het is als je alleen bent. Wel herinner ik me hoe blij mijn oude tante was met een stevige omhelzing. ‘Dat doet een mens goed’, zei ze.
Liefde, intimiteit en aanraking zijn belangrijk voor een mens. Bij ouderen zijn aanraking en intimiteit niet meer vanzelfsprekend. Het gemis ervan kan vele vormen aannemen, tot aan ‘huidhonger’ toe: de behoefte aan fysiek contact.
In hoeverre worden alleenstaande mensen nog liefdevol aangeraakt? En in het verpleeghuis geldt natuurlijk ook de vraag: hoe vul je liefdevolle zorg in en wat betekent dat voor het onderwerp ‘aanraking’? Wat heb je te geven of voel je je geremd?  Voor de één is dat volkomen natuurlijk, voor de ander is het een meer beladen onderwerp.

Anne Marijke Schakelaar, teamleider bij Viattence, vertelt over haar ervaringen met het project ‘Huidhonger’: “HuidHonger biedt via dans en muziek de mogelijkheid om weer in contact te komen met mensen, met wie geen of nauwelijks contact meer mogelijk was. Door mee te doen aan dit project kunnen we een bijdrage leveren aan een andere kijk op ouderenzorg, waarin ‘welbevinden’ nog meer centraal staat en waarin intimiteit gewoon een plek heeft. Het bewegen, aanraken, contact maken. Dat triggert echt iets bij mensen, er ontstaat weer contact, ook als je elkaar niet verstaat. Een van de deelnemers is een bewoonster met een Turkse achtergrond. Wij verstaan haar taal niet, maar begrijpen elkaar hierdoor wel.”

Echt iets om over na te denken en om mee aan de slag te gaan: aanraking hoort bij liefdevolle zorg.

In dit filmpje wordt uitgelegd hoe de manier van werken van invloed heeft op de dagverzorging. Meer lezen op de site van waardigheid en trots? Klik hier.

Anniek Kramer, auteur van:
* STEUN EN TROOST BIJ DEMENTIE, in gesprek met zorggevers en zorgprofessionals over schuld, schaamte en spijt en wat steun en troost biedt (februari 2019).
* OP BEZOEK BIJ EEN DIERBARE MET DEMENTIE, met ruim 60 ideeën om samen te genieten, samen met Marcelle Mulder.
Mijn wekelijkse blog in je mailbox? Vul dan op de site in de rechterkolom, je mailadres in. Fijn als je dit bericht deelt!

Herinneringen aan het oude huis

Mijn vader en moeder vertrokken plotseling en tegelijkertijd naar andere ‘huizen’. Mijn vader moest naar het ziekenhuis, mijn moeder verhuisde daardoor met spoed naar het verpleeghuis. Ook mijn vader kwam niet meer ‘thuis’ en ging vanuit het ziekenhuis rechtstreeks naar het verzorgingshuis. Het ouderlijk huis, waarin wij geboren werden en waar mijn ouder meer dan 55 jaar woonden, stond ineens leeg.

Mijn broer maakte foto’s van het huis en zette die in een mooi boekje bij elkaar. Hij schrijft: ‘Ze hebben er geen afscheid van kunnen nemen, zo abrupt zijn ze vertrokken. Alles ligt er na hun vertrek nog onaangeroerd bij.’ Ze zijn er nooit meer terug geweest.

Aan dat boekje moest ik ineens denken toen ik las over fotografe Marlies Laenen (klik hier voor haar website). Zij fotografeert de emotie en de ziel van interieurs. ‘Huisherinneringen’ noemt ze het. Dat is wat mijn broer ook had gedaan. Ik ben heel blij met zijn fotoboekje, nostalgie voor mij. Ook triest, want je ziet zo duidelijk wat ze toen  allemaal opeens kwijtraakten. Mijn ouders leven niet meer, maar het idee om foto’s te maken is voor de vertrekker en voor de (achter)blijvers een mooi aandenken. Idee?

Anniek Kramer, auteur van
* STEUN EN TROOST BIJ DEMENTIE, in gesprek met zorggevers en zorgprofessionals over schuld, schaamte en spijt en wat steun en troost biedt (februari 2019).
* OP BEZOEK BIJ EEN DIERBARE MET DEMENTIE, met ruim 60 ideeën om samen te genieten, samen met Marcelle Mulder.

Mijn wekelijkse blog in je mailbox? Vul dan op de site in de rechterkolom, je mailadres in. Fijn als je dit bericht deelt!

Werkboekje voor kinderen over dementie

Hoe leg je uit aan kinderen wat dementie is? Hoe zorg je dat ze er niet bang van worden, maar op zoek gaan naar informatie en er op een speelse manier kennis mee maken? Chaos in de bovenkamer is een werkboekje voor kinderen tussen de 9 en de 12 jaar waarin informatie is opgenomen over dementie en tegelijk ook opdrachtjes staan om die informatie te verwerken. 

Met hoofdstukjes als ‘Wat is dementie’ en ‘Op bezoek bij’ worden kinderen meegenomen in de wereld van dementie. het is een boekje om in te lezen, te schrijven en te plakken. Mooi vormgegeven en daardoor aantrekkelijk. En ook goed bruikbaar voor mensen die de Nederlandse taal niet zo goed machtig zijn en toch iets over dementie willen begrijpen.

Klik hier voor de site van het boekje. Op bol.com kun je een goede indruk van het boekje krijgen. Klik hier.

Rondom het thema contact maken en op bezoek gaan bij mensen met dementie geef ik workshops voor familie, verzorgenden en vrijwilligers. Klik hier of mail me menskapitaal@live.nl

Anniek Kramer, auteur van
* STEUN EN TROOST BIJ DEMENTIE, in gesprek met zorggevers en zorgprofessionals over schuld, schaamte en spijt en wat steun en troost biedt (februari 2019).
* OP BEZOEK BIJ EEN DIERBARE MET DEMENTIE, met ruim 60 ideeën om samen te genieten, samen met Marcelle Mulder.

Mijn wekelijkse blog in je mailbox? Vul dan op de site in de rechterkolom, je mailadres in. Fijn als je dit bericht deelt!

Reisgids mantelzorg

Wat doe je als je partner ziek wordt? Welke mogelijkheden zijn er om zorg in te schakelen en wie betaalt dat? Wat doet de WMO, wat de WLZ?Wat doet een casemanager, een cliëntondersteuner WLZ of WMO, de wijkverpleegkundige en de mantelzorgmakelaar? Deze reisgids mantelzorg begeleid je op je reis door zorgland. 

In Nederland is de zorg goed georganiseerd, maar ook heel onoverzichtelijk. Er zijn zoveel verschillende mogelijkheden, dat je door de bomen het bos niet meer kunt zien. Dit boekje zet het voor je op een rijtje en doet dat door 4 routes te schetsen:

A. Van acute zorg via een zorghotel of herstelbed terug naar huis of naar een aanleunwoning.
B. Van het ziekenhuis via (geriatrische) revalidatie, zorghotel of herstelbed terug naar huis.
C. Van huis naar een verpleeghuis, het hospice of thuis met terminale zorg.
D. Bij dementie, van huis naar dagopvang, zorghuis of verpleeghuis.

Elke route wordt aan de hand van een concreet voorbeeld toegelicht. Route D (dementie) vertelt in het kort over Victor, die via de wijkverpleegkundige thuiszorg krijgt, na een val. De huisarts zoekt contact met de casemanager dementie en zorgt zo voor ondersteuning. ‘Wie kom je allemaal tegen’, is dan ook een onderdeel van iedere route. Ook wie wat betaalt en waar je verder informatie kunt vinden, wordt beschreven.

Er is een hoofdstuk gewijd aan hoe je goed voor jezelf kunt zorgen, boordevol tips als ‘Accepteer het trage tempo van degene voor wie je zorgt. Als mantelzorger wordt je gedwongen te onthaasten.’

Van de zorgprofessionals die je op je route tegen kunt komen zijn portretten opgenomen, waardoor je begrijpt wat hun werk inhoudt: de wijkverpleegkundige, de cliëntondersteuner WMO en WLZ, de praktijkondersteuner ouderenzorg, de transferverpleegkundige, de mantelzorgmakelaar, de Mezzo mantelzorglijn en de casemanager dementie. Dan is ook meteen duidelijk dat de zorg complex georganiseerd is. Aan het eind van de reisgids staat een handig en nog langer overzicht, waarin ook alle instanties zijn opgenomen waar je tijdens ‘je reis’ mee te maken kunt krijgen. Dan weet je zeker dat het niet aan jou ligt als je de weg kwijt raakt.

De reisgids voor mantelzorg (geschreven door Lodewijk Schmit Jongbloed en Daphne Riksen) probeert alle informatie overzichtelijk te ordenen. Het boekje doet de naam ‘reisgids’ eer aan. Mijn tip is daarnaast: schakel ook altijd snel een cliëntondersteuner, casemanager dementie of zorgmakelaar in. Het is hun vak om de weg te weten en jouw gids te zijn in het oerwoud aan regelingen.

Lodewijk is maandag 4 maart om 19.00 uur te horen op de radio bij BNR Nieuwsradio in het programma van Harmke Pijpers.

Zelf ben ik dinsdag 12 maart op NPO radio 1 te beluisteren tussen 22.00 en 23.00 uur in Langs de Lijn en omstreken over het boek ‘Steun en troost bij dementie’.

Rondom het thema contact maken en op bezoek gaan bij mensen met dementie geef ik workshops voor familie, verzorgenden en vrijwilligers. Klik hier of mail me menskapitaal@live.nl

Anniek Kramer, auteur van
* STEUN EN TROOST BIJ DEMENTIE, in gesprek met zorggevers en zorgprofessionals over schuld, schaamte en spijt en wat steun en troost biedt (februari 2019).
* OP BEZOEK BIJ EEN DIERBARE MET DEMENTIE, met ruim 60 ideeën om samen te genieten, samen met Marcelle Mulder.

Mijn wekelijkse blog in je mailbox? Vul dan op de site in de rechterkolom, je mailadres in. Fijn als je dit bericht deelt.

Nieuw boek: Steun en troost bij dementie

Ik ben hartstikke blij, dat ik kan bloggen over mijn nieuwe boek: STEUN EN TROOST BIJ DEMENTIE. Het boek is vanaf heden te koop (prijs: € 19,95).
In het boek ga ik in gesprek met zorggevers (zo noem ik mantelzorgers) en zorgprofessionals over schuld, schaamte en spijt en wat steun en troost biedt. Dergelijke gevoelens komen in gesprekken veel minder snel aan de orde, maar kunnen wél zwaar op iemand drukken.
In de inleiding wordt uitleg gegeven over schuld, schaamte en spijt. Wat is dat precies en wat is het verschil tussen die gevoelens? Ter toelichting worden citaten gebruikt uit verschillende boeken over dementie.
In deel één staan elf verhalen van partners en kinderen die zorg dragen voor een naaste met dementie. Ze vertellen over het ontstaan en verloop van de ziekte en wat ze zoal hebben meegemaakt rondom de ziekte. Ze staan stil bij hun ervaringen met schuld, schaamte en spijt: welke rol spelen deze gevoelens bij de zorg die ze geven en welke manieren hebben zij gevonden om met dergelijke gevoelens om te gaan? Dit is ook de kern van het boek: wat biedt hen steun en troost, nodig om de zorg vol te kunnen houden.
Veel zorggevers verbergen hun zorgen en gevoelens en ervaren een taboe om over de dementie en de (zware) zorg te praten. Herkenning voelen, weten dat je niet de enige bent die worstelt, is één van de steun- en troostbronnen die dit boek te bieden heeft.
In deel twee komen professionele zorgverleners aan het woord: een praktijkondersteuner van de huisarts (poh) ouderenzorg, twee casemanagers, de coördinator van het Alzheimercentrum/migrantenpoli van het Erasmus MC, een verpleeghuismaatschappelijk werkster, geestelijk verzorgenden, Manu Keirse, de Belgische rouwspecialist en een auteur over zelfvergeving.
Zij schetsen aan de hand van talloze voorbeelden wat zij kunnen betekenen voor naasten van mensen met dementie. Wat komen zij tegen aan gevoelens van schuld, schaamte en spijt? En wat kunnen zij bieden aan steun en troost? Zes van hen zijn geestelijk verzorger (PKN, katholiek, hindoestaans, islamitisch, ongebonden) en zij lichten toe wat hun levensbeschouwing te bieden heeft aan mensen die worstelen met schuld-, schaamte- en spijtgevoelens.
‘Schuldgevoelens hebben te maken met liefde en verantwoordelijkheid, ze zijn daar een teken van.’
‘Hij had haar eeuwige trouw beloofd en worstelde daarmee. Ik zie dat bij veel echtparen.’
’Schuldgevoel roept vaak alertheid en daadkracht wakker, schaamte verlamt.’
‘Als deze gevoelens niet bespreekbaar worden, dan kan je er in rond blijven tollen.’
Naast de interviews zijn enkele gedichten opgenomen. Ook dat zijn troostgevers: zij bieden ruimte om woorden van herkenning, op geheel eigen manier, binnen te laten komen.
In het nawoord wordt een ruime samenvatting gegeven van alle genoemde bronnen van steun en troost. Zo wordt het een praktisch boek, dat aan iedereen die te maken heeft met dementie, de uitnodiging biedt om openlijk over gevoelens te spreken en op zoek te gaan naar steun en troost.
Klik hier om naar de site van het boek te gaan. Klik hier om het boek te bestellen bij uitgeverij Elikser (gratis verzending).

Ik zou het heel fijn vinden als je dit bericht met zoveel mogelijk mensen wilt delen!

Op de homepage op deze site (zie onder het bericht) kun je het bericht mailen, tweeten, delen op LinkedIn, etc. Natuurlijk is het ook fijn als je recensies schrijft (bv op Bol.com) of andere websites.

Anniek Kramer, Auteur van STEUN EN TROOST BIJ DEMENTIE

Mijn wekelijkse blog in je mailbox? Vul dan op de site in de rechterkolom, je mailadres in. Fijn als je dit bericht deelt.

Rondom het thema ‘steun en troost bieden bij schuld, schaamte en spijt’ geef ik lezingen en workshops voor familie, zorgverleners en vrijwilligers. Ik ben bereikbaar via menskapitaal@live.nl

Langer thuis met dementie in 10 punten

Deze kerst kreeg ik het boekje ‘Langer meedoen’ van Alzheimer Nederland cadeau. Het bevat tien verhalen waarin mensen met dementie een voor hen passende manier hebben gevonden om bij de maatschappij te blijven horen. Het is een oproep om ons meer te verplaatsen in mensen met dementie en zo de wereld voor hen wat makkelijker en toegankelijker te maken.

Moniek (56 jaar, diagnose dementie) vertelt hoe belangrijk het voor haar is om lotgenoten te ontmoeten in het Odensehuis. Zij hebben aan een half woord genoeg en dat is van grote waarde. Mevrouw De Bruin (mantelzorger) vertelt dat het moeilijk is om een hulpvraag te stellen en dat je maar door wilt blijven gaan met zorgen.

Ieder verhaal leidt naar een advies aan de gemeente om maatwerk te leveren aan mensen met dementie en hun naasten. Zo pleiten zij voor goed en betaald vervoer van deur tot deur naar de dagbesteding en sociale activiteiten. En voor goede voorlichting voor mantelzorgers over alle mogelijkheden die er zijn om ondersteund te worden. Natuurlijk staat ook maatwerk bij dagbesteding in het rijtje.

Een mooi verhaal is dat van Mira. Toen haar moeder, die dementie had, overleed, plaatste ze een advertentie in de krant om iedereen te bedanken die haar moeder hielp te zijn wie ze was. Twello bewees haar dementievriendelijkheid als mooi voorbeeld voor iedere gemeenschap.

Gemeentes hebben een belangrijke taak bij de ondersteuning van mantelzorgers en mensen met dementie. Ik hoop dat ze met al hard met alle goede adviezen uit het boekje aan de slag zijn.

Klik hier om de focusbrief dementie voor gemeenten van Alzheimer Nederland te lezen.

In de Belgische film ‘You’ll never walk alone’,(10 minuten) leggen mensen met dementie, mantelzorgers, politici en medewerkers uit de zorg uit, waarom dementie op lokaal niveau een cruciaal thema is.

p.s. In mijn vorige blog meldde ik dat ik mij lezing op de gezondheidsbeurs op 8 maart is. Dit moet zijn 8 februari.

Rondom het thema contact maken en op bezoek gaan bij mensen met dementie geef ik workshops voor familie, verzorgenden en vrijwilligers. Klik hier of mail me menskapitaal@live.nl

Anniek Kramer, auteur van
* STEUN EN TROOST BIJ DEMENTIE, in gesprek met zorggevers en zorgprofessionals over schuld, schaamte en spijt en wat steun en troost biedt (februari 2019).
* OP BEZOEK BIJ EEN DIERBARE MET DEMENTIE, met ruim 60 ideeën om samen te genieten, samen met Marcelle Mulder.

Mijn wekelijkse blog in je mailbox? Vul dan op de site in de rechterkolom, je mailadres in. Fijn als je dit bericht deelt!

Een boek schrijven, dat is me wat

Een boek schrijven dat is een enorme klus. Ik maak dat nu voor de tweede keer mee. Daarom weet ik nu wel wat beter wat er allemaal aan vastzit. Het schrijven van het boek is natuurlijk het meeste werk, maar daaromheen is er nog heel veel meer te doen. 

Na afronding van het manuscript voor mijn boek ‘Steun en troost bij dementie’, volgde een lange zoektocht naar een uitgever. Die vond ik in Leeuwarden! Na een bezoek aldaar moest het manuscript nog helemaal gereed gemaakt worden. Had ik wel toestemming voor alle gebruikte citaten? Was de literatuurlijst helemaal op orde? En wilde Anne-Mei The er een voorwoord voor schrijven? Ja! Hoera!

Een dik worddocument ging richting de uitgever, die het doorstuurde naar een redacteur. Alle streepjes, puntjes, woordjes, zinnetjes en titels werden nauwkeurig gescand en vol met correcties kwam het document weer terug. Zo ging het twee keer heen en weer en was de tekst (bijna) gereed.

De volgende stap was het ontwerp van de omslag en de teksten die daarop komen te staan. Waar staat de titel, waar mijn naam en wat staat er op de achterflap? Welke kleur, welk lettertype. Weer een dik pak papier, nu met een eerste drukproef. En weer de hele tekst door om de laatste puntjes (een stuk of 40) op de ‘i’ zetten.

De omslag van het boek is bijna klaar nu, de marketing staat op de stoep. Een persbericht, een lijst wat naar welke media te sturen, hoe aandacht te krijgen voor het boek? Want op 8 februari geef ik op de Gezondheidsbeurs in Utrecht een lezing over het boek en dan moet het natuurlijk klaar zijn. Oh ja en die lezing moet ik ook nog maken.

Dus als jullie nog suggesties hebben, hoe ik in de geschreven pers aandacht kan genereren voor mijn boek, laat het me weten! Ik wacht ondertussen op de allerlaatste drukproef.

Rondom het thema contact maken en op bezoek gaan bij mensen met dementie geef ik workshops voor familie, verzorgenden en vrijwilligers. Klik hier of mail me menskapitaal@live.nl

Anniek Kramer, Auteur van
* ‘OP BEZOEK BIJ EEN DIERBARE MET DEMENTIE, met ruim 60 ideeën om samen te genieten‘ en ‘samen met Marcelle Mulder.
* STEUN EN TROOST BIJ DEMENTIE, in gesprek met zorggevers en zorgprofessionals over schuld, schaamte en spijt en wat steun en troost biedt’.

Mijn wekelijkse blog in je mailbox? Vul dan op de site in de rechterkolom, je mailadres in. Fijn als je dit bericht deelt.