Odense Thuis wint ‘Human included prijs’

Beter omgaan met dementie, hoe doe je dat?  Hoe laat je deze groep mensen voelen, dat ze onderdeel zijn van onze samenleving. Het Humanistisch verbond organiseerde – voor het tweede jaar op rij – een prijsuitreiking. Waarvoor? Voor een initiatief dat een bijdrage levert aan het gevoel dat mensen met dementie meetellen en dat er ruimte is voor hen en hun verzorgers. Want mensen met dementie vallen vaak buiten de boot en raken geïsoleerd, omdat de omgeving niet goed met de ziekte om kan gaan. 

AnneMei Thé reikte – als voorzitter van de jury – de prijs op 15 oktober uit aan een blijde Juliette van Gelder (zie foto). ‘Er wordt veel gepraat over dementie, maar de positie van mensen met dementie en hun naasten is nog ondermaats.’ De prijs is een manier om goede initiatieven onder de aandacht te brengen. Juliettes idee is om het Amsterdamse Odense huis uit te breiden met een Odense Thuis. Met behulp van gelden uit de Wet Langdurige Zorg, wordt er een thuis geschapen waar mensen met dementie kunnen gaan wonen en waar intensieve zorg kan worden gegeven. Zo wordt de overgang naar een nieuwe woonomgeving voor mensen met dementie een stapje kleiner, omdat ze al bekend zijn met het Odense huis. Dit verkleint de kloof tussen thuis wonen en het verpleeghuis.

Meer lezen over het initiatief van Odense Thuis.  Klik hier.
Meer lezen over de prijs van het Humanistisch verbond? Klik hier.

Vorig jaar werd de prijs gewonnen door het inloophuis voor 55 plussers: Het Raadhuis in Velp. Klik hier.

Rondom het thema ‘Contact maken en op bezoek gaan bij mensen met dementie’ geef ik WORKSHOPS voor familie, verzorgenden en vrijwilligers. Klik hier of mail me menskapitaal@live.nl

Anniek Kramer, Auteur van ‘OP BEZOEK BIJ EEN DIERBARE MET DEMENTIE, met ruim 60 ideeën om samen te genieten‘, samen met Marcelle Mulder.

Mijn wekelijkse blog in je mailbox? Vul dan op de site in de rechterkolom, je mailadres in.

TV documentaire in verpleeghuis

Even een extra berichtje: Donderdag om 20.25 op NPO 2 start de documentaire over het verblijf van Hugo Borst en Adelheid Roosen in verpleeghuis de Leeuwenhoek. Zij willen laten zien hoe je het leven van de bewoners centraal kan zetten in de zorg. Als taal verdwijnt is fysiek contact nog een hele mooie manier om contact te maken.

De komende 4 weken te zien dus. Meer ideeën om te genieten? Het boek ‘OP BEZOEK BIJ EEN DIERBARE MET DEMENTIE, met ruim 60 ideeën om samen te genieten’ is daar speciaal voor geschreven. 

Anniek Kramer

Mijn wekelijkse blog in je mailbox? Vul dan op de site in de rechterkolom, je mailadres in.

Rondom het thema contact maken en op bezoek gaan bij mensen met dementie geef ik workshops voor familie, verzorgenden en vrijwilligers. Klik hier of mail me menskapitaal@live.nl

Kennismaken met het verpleeghuis

De dag dat ik mijn moeder wegbracht naar het verpleeghuis, was toch wel één van de verdrietigste dagen uit mijn leven. Dat zal voor veel mensen zo zijn. Om de stap iets kleiner te maken is het fijn als je vooraf goed kunt kennismaken met de nieuwe woonplek en de mensen die daar werken. 

Zomaar van de ene op de andere dag een nieuwe woonomgeving, een nieuwe kamer, allemaal andere gezichten om je heen. Je hebt al zo veel moeite om de wereld om je heen te begrijpen en ineens is dat stukje vertrouwdheid ook verdwenen. En je begrijp vaak ook niet waarom dat nodig is.

Wat kun je als verpleeghuis doen om dergelijke gevoelens te voorkomen of te verminderen?

• Bied uitgebreide mogelijkheden om vooraf kennis te komen maken. Neem de tijd om mensen rond te leiden, de verschillende huiskamers of woningen te laten zien en de faciliteiten die er zijn in het huis.
• Ga bij de mensen thuis langs en bespreek wat mensen belangrijk vinden in hun leven.
• Maak zo mogelijk al een overzicht van de sociale contacten en de levensgeschiedenis van de toekomstige bewoner.
• Maak eventueel foto’s van de thuissituatie, die de sfeer vangen die daar hangt. Of van bijzondere voorwerpen die daar staan. Vraag van dingen die je ziet (en fotografeert) wat ze betekenen voor de toekomstige bewoner.
• Leg uit dat vertrouwde dingen in de kamer iemand helpen om zich thuis te gaan voelen.
• Zorg bij de verhuizing voor ontvangst door iemand met een vertrouwd gezicht.
• Doe het samen met de familie. Stem verwachtingen af.
• Bel na de eerste nacht op naar de naaste om te vertellen hoe het gegaan is. Vraag ook hoe het met de naaste is.

Een voorbeeld van de Frankelandgroep vind je hier.

Anniek Kramer, Auteur van ‘OP BEZOEK BIJ EEN DIERBARE MET DEMENTIE, met ruim 60 ideeën om samen te genieten‘, samen met Marcelle Mulder.

Rondom het thema contact maken en op bezoek gaan bij mensen met dementie geef ik workshops voor familie, verzorgenden en vrijwilligers. Klik hier of mail me menskapitaal@live.nl
Mijn wekelijkse blog in je mailbox? Vul dan op de site in de rechterkolom, je mailadres in.

Terug in de tijd, met mensen met dementie

Teruggaan in de tijd is bij mensen met dementie een manier om met hen in gesprek te komen. Over het korte verleden weten ze vaak weinig tot niets meer. Over de tijd dat ze jong waren zijn soms nog levendige gesprekken mogelijk. 

Van dit gegeven maakt ook ‘De tijdmachine’ gebruik. De tijdmachine reist met bewoners van verpleeghuizen terug naar de zestiger jaren. Niet alleen om daar herinneringen op te halen, maar ook om uit te vinden wat iemand nu nog zou willen doen. Hoe ziet een fijne dag er uit? En hoe kan dat gerealiseerd worden?

De tijdmachine is een stichting, die in verpleeghuizen een tijdelijke omgeving bouwt, waarin mensen worden geprikkeld om terug te reizen naar de periode dat ze in de bloei van hun leven waren. Een keuken, een filmzaal, een dancing. De interesses, drijfveren en verlangens uit die tijd worden vertaald naar het nu: wat zou de oudere nog willen, waar heeft zij behoefte aan?

De verhalen die door de ‘reisleiders’ worden verzameld worden gebundeld in een ‘reisverslag’,  waarin de wensen van de bewoners worden vastgelegd. Deze ervaringen zijn het begin van vraaggestuurd werken. Niet het aanbod bepaalt wat voor activiteiten er zijn, maar de vraag van de bewoners zelf staan centraal. Ook de uitvoering van de wensen wordt begeleid door de tijdmachine, er worden bijvoorbeeld ‘maatjes’ gezocht om de vragen mogelijk te maken.

Meer weten? Klik hier voor de site van de tijdmachine. Over hun aanpak hebben ze ook een boek geschreven. Voor zorginstellingen is dit gratis te bestellen. Klik hier.

Over teruggaan in de tijd werd ook aandacht besteed in Nieuwsuur. Daarin sprak Anneke van der Plaats over haar ‘omgevingsmethodiek’. Ze legt uit, dat een gunstige omgeving, gunstig gedrag oplevert en een ongunstige omgeving, ongunstig gedrag. Een gunstige omgeving is dan een omgeving die lijkt op de omgeving waarin mensen vroeger leefden: streepjesbehang en rood velours gordijnen. Een herkenbare omgeving kan vast rust geven aan mensen met dementie, maar zal niet de oplossing zijn voor alle onrustige gedrag. Klik hier voor de uitzending.

TIP: En vanaf aanstaande maandag op NPO 1 om 22.20 bij omroep Max: de verfilming van het boek van Hendrik Groen.

Anniek Kramer

Auteur van ‘OP BEZOEK BIJ EEN DIERBARE MET DEMENTIE, met ruim 60 ideeën om samen te genieten‘, samen met Marcelle Mulder.

Rondom het thema contact maken en op bezoek gaan bij mensen met dementie geef ik workshops voor familie, verzorgenden en vrijwilligers. Klik hier of mail me menskapitaal@live.nl

Mijn wekelijkse blog in je mailbox? Vul dan op de site je mailadres in. Ook fijn als je dit bericht wilt delen via de deelknoppen onderaan dit bericht op de site. 

Eten en drinken in het verpleeghuis, een feestje?

Eten en drinken is in ieders leven belangrijk, zonder dat overleef je immers niet. De maaltijd is in het drukke leven vaak hét moment van samenzijn, van uitwisseling en van genieten van het hetgeen er op tafel staat.

Voor bewoners van een verpleeghuis is het niet anders: goed en lekker eten maakt maaltijden tot een speciaal moment van de dag, iets om van te genieten. Het is dus belangrijk om aandacht te besteden aan (natuurlijk) de smaak van het eten, maar ook aan de presentatie en de sfeer. Hoort bij ‘de bewoner staat centraal’ ook bijvoorbeeld de mogelijkheid om eens te kiezen wat je wilt eten? Zit je wel aan een tafel met mensen waar je enige verbinding mee kunt voelen? Ziet het eten er lekker uit? Kunnen mensen het eten goed zien liggen op hun bord? En als ze eenmaal hebben gezegd dat ze van jonge kaas houden, krijgen ze dan ook nog wel eens wat anders? Het is goed om je regelmatig af te vragen waarom je iets doet en waarom je het op die manier doet.

Wil je in gesprek gaan met de bewoners (voor zover dat kan) over het eten, dan is daar een spel voor ontwikkeld: ‘Smaken verschillen’. Het spel biedt inzicht in wensen, maar bijvoorbeeld ook in risicogedrag. Klik hier voor het spel.

Wil je eens lezen over sfeerverhogende maatregelen? Klik hier.

In het blad reliëf wordt door Tim van Iersel een ethisch dilemma beschreven over eten. Een vrouw helpt haar man al tien jaar bij het eten. Maar hij gaat zich steeds vaker verslikken en dat levert risico’s op. Wat te doen? Klik hier voor het artikel.

Anniek Kramer

Auteur van ‘OP BEZOEK BIJ EEN DIERBARE MET DEMENTIE, met ruim 60 ideeën om samen te genieten‘, samen met Marcelle Mulder.

Rondom het thema contact maken en op bezoek gaan bij mensen met dementie geef ik workshops voor familie, verzorgenden en vrijwilligers. Klik hier of mail me menskapitaal@live.nl

Mijn wekelijkse blog in je mailbox? Vul dan op de site je mailadres in.

Op stap naar bekende plekken met mensen met dementie

Hoe prikkel je het geheugen van iemand met dementie? Hoe kun je helpen bij het opdiepen van herinneringen? Een veelgebruikte manier is natuurlijk om samen foto’s van vroeger te bekijken. Een andere mogelijkheid is om er samen op uit te trekken. 

Ga maar bij jezelf na, hoe het zou zij om bijvoorbeeld bij je oude lagere school langs te gaan. Bij het zien van de voordeur, het speelplein, de klassen, gaat je geheugen direct aan de gang. ‘Oh ja, van mevrouw Deutekom mocht ik altijd de toto invullen’ of ‘In die gymzaal deden we bij de laatste gymles altijd apekooien’.

Ook bij mensen met dementie werkt het zo, dat het zien, horen en voelen van de oude omgeving kan leiden tot het opkomen van allerlei verhalen over vroeger. En als er dan nog iemand bij is, die dat een beetje kan stimuleren met verhalen over de oude tijd, dan zullen de mensen blij naar huis terug keren.

Een leuk voorbeeld van zo’n uitje wordt beschreven in De Stem van bergen op Zoom. Klik hier.

Jannetje Koelewijn beschrijft in haar boek ‘De hemel bestaat niet’ (2011) het leven van haar ouders, die opgroeien in Spakenburg en voor werk naar Amsterdam verhuizen. Ze praat met ze, leest hun brieven, bekijkt de archieven van haar vader en gaat met haar vader en/of moeder op stap langs de ijkpunten uit hun leven: oude huizen waar ze woonden, kerken waar ze kwamen, boerderijen van familie, Parijs, de oude bakker etc. Ook al is vooral het geheugen van haar moeder aan vervaging onderhevig, over het vroegere leven komen veel verhalen naar boven, mooie verhalen, ontroerende verhalen, maar ook hele pijnlijke verhalen.
En ben je zelf zo tussen de 50 en de 60 jaar, dan kun je veel herkennen van het beschreven leven!

‘Is je vader er ook? Ik veronderstel tenminste dat het je vader is.’De jongen schudt nee. ‘Ik denk dat u mijn opa bedoelt.’Een oude man komt achter de broodoven tevoorschijn en veegt zijn met meel bestoven handen af aan zijn witte bakkersschort. Mijn vader beweegt zijn hoofd naar links en recht om hem beter in zijn blikveld te krijgen. ‘Prins?’ ‘Dat ben ik.’ ‘Ik zie niet meer zo goed, dus ik vraag het maar even.’ ‘En u bent?’ ‘Koelewijn, Wim Koelewijn.’ ‘De oude bakker begint te lachen en legt een hand op mijn vaders arm. ‘Nee, maar zeg, dat is lang geleden. Hoe is het met u? (Uit: De hemel bestaat niet).

Anniek Kramer

Schreef het boek ‘OP BEZOEK BIJ EEN DIERBARE MET DEMENTIE, met ruim 60 ideeën om samen te genieten‘, samen met Marcelle Mulder. Rondom het thema contact maken met en op bezoek gaan bij mensen met dementie geef ik workshops voor familie, verzorgenden en vrijwilligers. Klik hier.

Mijn wekelijkse blog in je mailbox? Vul dan op de site je mailadres in.
Fijn als je dit bericht wilt delen op Facebook en/of LinkedIn. De knoppen daarvoor vind je onder dit bericht op mijn site. Klik hier.

Woonzorgplan of leefplezierplan?

Tja, wat maakt de naam nou uit? Zo zou je kunnen denken. Op een plan kun je allerlei mooie namen plakken, niet waar? Toch vind ik het heel aantrekkelijk klinken ‘leefplezierplan’. In een onlangs gestart project van de Leyden Academy, staat het leefplezier in een zorginstelling centraal: wat gebeurt er met de kwaliteit van zorg als je daadwerkelijk tegemoet komt aan de wensen en verlangens van de individuele bewoner? En is het dan nog mogelijk om deze kwaliteit te verantwoorden? Of kom je in de knoop met allerlei protocollen, die vooral gericht zijn op het scheppen van een veilige woonomgeving.

Om het leefplezierplan te kunnen maken wordt er gewerkt met een bijzondere methode: de Doodle-me methode (Klik hier voor het filmpje over ‘doodelen’). Die helpt de leefpleziergevers of ‘leefplezierkundigen’ (het woord ‘zorgverleners’ past dan ook niet zo goed meer vind ik) om de levensgeschiedenis, de wensen en verlangens, de dagelijkse gewoontes en rituelen in kaart te brengen, zonder dat daar een standaard vragenlijst bij gebruikt wordt. Het gaat er om iemand écht en in de breedte te leren kennen en dat te verwerken tot een soort mood-board. Wat maakt het leven de moeite waard en hoe kan daar in de zorg vorm aan worden gegeven? Welke rol spelen naasten? En welke knelpunten ontstaan er? Want met het centraal stellen van leefplezier, ontstaan er natuurlijk situaties die niet ‘mogen’ of niet ‘horen’ of die wat meer risico’s met zich meebrengen.Het project gaat 2 jaar duren, maar ik ben nu al heel benieuwd naar de ervaringen! Klik hier voor het persbericht over het project.

Anniek Kramer
Schreef het boek ‘OP BEZOEK BIJ EEN DIERBARE MET DEMENTIE, met ruim 60 ideeën om samen te genieten‘, samen met Marcelle Mulder. Wij geven ook workshops voor familie, verzorgenden en vrijwilligers over contact maken met en op bezoek gaan bij mensen met dementie. Klik hier.

DEEL dit bericht alsjeblieft via Facebook en/of LinkedIn. De knoppen daarvoor vind je onder dit bericht op mijn site. Klik hier.
Mijn wekelijkse blog in je mailbox? Klik op de site op ‘Volg dementie'(in de rechterkolom bovenaan) en vul je mailadres in.

Cadeautjes bij dementie (2)

Een verjaardag, een feestje? Waar doe je iemand met dementie plezier mee? Want ook voor mensen met dementie is het leuk om verrast te worden en een cadeautje tevoorschijn te zien komen.
Er zijn vele mogelijkheden, ik noem er een aantal:

Muziek: muziek kan heel bijzondere reacties teweeg brengen bij mensen en zeker ook bij mensen met dementie. Dus bedenk wat iemands favoriete muziek is of was toen iemand een jaar 15 tot 25 was en zet die muziek op een muziekdrager (mp 3 speler). Een mooie hoofdtelefoon erbij maakt het cadeau natuurlijk duurder, maar dan kan iemand ook ongestoord naar de muziek luisteren. Een aansluiting voor 2 koptelefoons (of een splitter) erbij en jullie kunnen samen luisteren.

Boeken: samen kijken in een fotoboek kan veel plezier opleveren. Herkenbare plaatjes, waar je je herinneringen bij vertelt en zo samen teruggaat naar vroeger. Zoek bijvoorbeeld een boek uit met foto’s van de omgeving waarin iemand is opgegroeid of met veel foto’s van vroeger (bv klik hier). Of een boek met kunstplaatjes waar je ieder een mooi kunstwerk in kunt uitzoeken.

Geurtjes: een lekker geurtje, wie houdt daar niet van? Ken je de favoriete geur van je naaste? Denk ook aan welke geuren iemand vroeger prettig vond. Je kunt ook je eigen geuren meenemen en iemand laten ruiken en kiezen.

Bloemen: Zeg het met bloemen! Bloemen staan vrolijk en als ze geuren is het ook fijn om er aan te ruiken. Een gemengd boeket kan je ook samen bespreken door te bekijken welke bloemen er in het boeket zitten. Bloemen kun je ook per post versturen en je kunt er ook een abonnement op nemen. Dus kun je ze niet brengen? Stuur ze dan op.

Kleurboeken en kleurpotloden: kleuren was vroeger iets voor kinderen, maar de laatste jaren zijn er heel veel kleurboeken verschenen voor volwassenen. Van kleuren wordt je rustig. Let er op dat het niet te kleine invulvakjes zijn, want mensen met dementie kunnen vaak niet zo goed meer zien.

Spelletjes: domino met cijfers, of makkelijker nog met kleuren, kun je misschien nog samen spelen. Hoe groter de dominostenen, hoe makkelijker het is. Leuk om meteen samen uit te proberen. Andere spelletjes kan natuurlijk ook. Samen bingo doen? Een puzzel maken? Ganzeborden? Zoek uit wat je samen nog kunt doen.

Een bezoek van bijvoorbeeld de Careclowns: plezier gegarandeerd! Of van iemand die oude liedjes zingt.

In ons boek ‘Op bezoek bij een dierbare met dementie’, vind je meer dan 60 ideeën om samen te genieten.

Ter informatie laat ik jullie weten dat vanaf volgende week mijn blog op zondag zal verschijnen.

Anniek Kramer
Samen met Marcelle Mulder auteur van het boek ‘OP BEZOEK BIJ EEN DIERBARE MET DEMENTIE, met ruim 60 ideeën om samen te genieten‘. Wij geven ook workshops voor familie, verzorgenden en vrijwilligers over contact maken met en op bezoek gaan bij mensen met dementie. Klik hier.

 

Seksualiteit en ouderen

Seksualiteit en intimiteit bespreekbaar maken
In de film Key mirror house (klik hier) woont een vrouw met haar – door een herseninfarct getroffen – man in een verzorgingshuis. Ze mist intimiteit en vindt die bij haar overbuurman, die ook in het verzorgingshuis woont. Het is vast geen vraag geweest bij de verhuizing naar het verzorgingshuis: in hoeverre intimiteit voor haar en haar man belangrijk zijn. Seksualiteit is vaak nog een taboe, de verzorging vindt het lastig om er over te praten of men is er niet in geschoold. In de film wordt er ook met geen woord over gerept. Maar impliciet worden er wel signalen gegeven, dat men het maar niets vindt.

Een aantal vragen die je aan het denken kan zetten:

• Voel je je capabel om het gesprek over seksualiteit aan te gaan?
• Wat doe je met seksueel getinte opmerkingen van bewoners?
• Bespreek je het als je vindt dat bewoners een grens over gaan bij jou?
• Is er ruimte en privacy voor bewoners en hun partner, bijvoorbeeld door altijd te kloppen voor je ergens binnen stapt?
• Ken je de organisaties die seksuele dienstverlening bieden, zoals SAR, FlexsZorg en SEB?
• Heb je in de gaten welke grenzen de mensen voor wie je zorgt hebben op het gebied van aanraking? Vinden ze het prettig om aangeraakt te worden of hebben ze het liever niet en maak je daar onderscheid in?
• Kun je als partner met de zorg in gesprek over behoefte aan intimiteit?
• Is er de mogelijkheid voor een partner om te blijven slapen?

Wil je (beter) leren communiceren over seksualiteit, dan zijn dit een aantal mogelijkheden:

• Hier kun je  een scholingsmap seksualiteit en ouderen downloaden (seksindepraktijk.nl)
• Lees het boek (met DVD) ‘Seksualiteit’, van Marga Hop en Irene Muller-Schoof: Klik hier.
• Of kijk naar de documentaire 69: liefde seks senior . De documentaire duurt bijna anderhalf uur en biedt een inkijkje in het liefdes- en seksleven van 70 plussers. Klik hier, uitzending gemist.

Met dank aan Irene Schoof-Muller.

Anniek Kramer
Samen met Marcelle Mulder auteur van het boek ‘OP BEZOEK BIJ EEN DIERBARE MET DEMENTIE, met ruim 60 ideeën om samen te genieten‘. Wij geven workshops voor familie, verzorgenden en vrijwilligers over contact maken met en op bezoek gaan bij mensen met dementie. Zie https://opbezoekbijeendierbaremetdementie.wordpress.com/aanbod/

Fijn als je dit bericht deelt via Facebook of LinkedIn. Klik hier dan kom je op mijn site. Onderaan ieder bericht zitten de knoppen om het bericht te delen. Wil je mijn blog in je mailbox ontvangen? Klik dan op de site (in de rechterkolom bovenaan) op ‘Volg dementie’.

Key, house, mirror: film over dementie

Deze zomer zag ik een ontroerende film, die me meteen weer terug bracht bij het onderwerp waar ik zo veel mee bezig ben: dementie en de familie er om heen.

In deze Deense film is een vrouw te zien Lily, die samen met haar man Max woont in een verpleeghuis. Met hem is door beroertes nauwelijks nog contact mogelijk. Lily zorgt voor hem, maar verlangt ook naar intimiteit en intermenselijk contact. Als ze stiekem in de keuken van het verpleeghuis een appeltaart gaat bakken voor de verjaardag van Max, ontmoet ze Eric, een levendige man waar ze meteen een klik mee heeft. Hij blijkt naast hen te wonen en is een parkinson patiënt.

Er ontstaat een liefdesrelatie, beiden genieten ze van elkaar, van samen dingen doen en van dromen over naar Parijs gaan. De andere bewoners kijken argwanend naar wat er zich tussen hen ontstaat. Ook Lilys dochter Katrine wil er niet van weten. Ze maakt zich zorgen over haar moeders geheugen. Dan blijkt in een aantal pijnlijke scenes, dat daar inderdaad gaten in vallen.

De film stemt tot nadenken: hoe vinden we het dat een vrouw die zorgt voor haar bijna roerloze man, toegeeft aan haar verlangen en een relatie aangaat met een andere man? En denken we daar anders over nu we weten dat Lily zich realiseert dat ze getroffen is door dementie?

De film (uit 2015), waarvan de titel ‘Key House Mirror’ verwijst naar een test die artsen gebruiken om dementie vast te stellen, won prijzen op het filmfestival in Rotterdam. Een aanrader en op DVD te koop.

De trailer van de film is hier te zien.

Anniek Kramer

Ken je mijn boek ‘Op bezoek bij een dierbare met dementie, met ruim 60 ideeën om samen te genieten‘ al, dat ik samen schreef met Marcelle Mulder? Wij geven ook workshops voor familie, verzorgenden en vrijwilligers over het thema op bezoek gaan bij mensen met dementie.
Zie https://opbezoekbijeendierbaremetdementie.wordpress.com/aanbod/

Wil je iedere week mijn blog in je mailbox? Ga dan naarhttps://dementienl.wordpress.com en klik in de rechterkolom bovenaan op ‘Volg dementie’.

Ook zou ik het fijn vinden als je dit bericht wilt delen via facebook of LinkedIn.Klik hier dan kom je op mijn site en deel daar via een simpele druk op de knop onderaan het bericht.