Dementheek beginnen?

Jarenlang heb ik me verdiept in dementie. Ook schreef ik er 2 boeken over. Nu ben ik aan het opruimen en verkoop ik mijn hele boekenpakket (ineens).

De op te halen doos bevat de volgende boeken:

Anniek Kramer en Marcelle Mulder: Op bezoek bij een dierbare met dementie, met ruim 60 ideeën om samen te genieten
Anniek Kramer: Steun en troost bij dementie

Hugo Borst: Ach moedertje
Hugo Borst: Ma
Tosca Niterink: De vergeetclub
Kirsten Thorup: Niemandsland
J.J. Voskuil: De moeder van Nicolien
J. Bernlef: Hersenschimmen
Marijke Hilhorst: De vader, de moeder & de tijd
Cyrille Offermans: Waarom ik moet liegen tegen mijn demente moeder
Johan van Oers: Firma Alzheimer, afbraakwerken
Ruud Dirkse e.a.: Ik heb Dementie
Krista Mirjam Dijkerman: Varen op je ziel
Evelien Pullens: De vierde dementie
Paula Irik e.a.: Dementees (poëzie)
Hans Cieremans: Vergeet-me-nietjes (gedichten)
Anneke van der Plaats: De dag door met dementie
Huub Buijssen: De magische wereld van Alzheimer
Dick Swaab: Wij zijn ons brein
Alzheimer Nederland: Wijzer over het geheugen
Molly Carpenter: Mantelzorg: geloof in eigen kunnen
Lodewijk Schmit Jongbloed e.a.: Reisgids mantelzorg
Alzheimer Nederland: Langer meedoen
Alzheimer Nederland: Dementie, wat komt er bij kijken (interviews en portretten)
Activite: PortrettenKarin Beentjes: De liefde niet vergeten
Hadewey Buitenwerf: Dwalen door verhalen (bijbelse thema’s)
Chaos in de bovenkamer: voor kinderen die meer willen weten over dementie
Oma schrijft invulboek met vragen
June Andrews: Dementia, the one-stop guide

Interesse? Helaas, inmiddels is er een kandidaat gevonden.

Anniek Kramer

Mijn vader heeft dementie

De straatverlichting verspreid een vaag en kil wittig licht.
Een sikkelvormige maan kruipt tot boven de huizen en besproeit ze met glans.
Het bankje staat te wachten tot het bezeten wordt.
Een koele wind tast alle hoeken af en laat geen plekje onberoerd.

Net als mijn vader:
Zijn gezicht zo bleek als het licht van de straatverlichting.
In dat gezicht zijn ogen, zacht glanzend als de maan,
Zijn hoofd wacht hetzelfde lot als het bankje.
Mij laat dat niet onberoerd. Ik voel het in al mijn vezels,
als een storm die door mijn lichaam raast:
mijn vader heeft dementie en wordt niet meer beter.

Ik neem hem mee naar buiten,
en samen voelen we – zittend op het bankje – de wind,
verlicht door de maan en de straatverlichting.

Anniek Kramer, auteur van
* STEUN EN TROOST BIJ DEMENTIE, in gesprek met zorggevers en zorgprofessionals over schuld, schaamte en spijt en wat steun en troost biedt (februari 2019).
* OP BEZOEK BIJ EEN DIERBARE MET DEMENTIE, met ruim 60 ideeën om samen te genieten, samen met Marcelle Mulder.

Gedicht: mijn vader lost op in dementie

Dominant, zo kun je hem wel noemen
Ondernemend, sterk, daar kun je hem om roemen
Onderhoudend, grappig en aanwezig
Pratend, lachend, vragend, altijd bezig.

En dan opeens wordt dat een beetje minder
zijn aandacht niet meer hier, maar eerder ginder
Lost zijn druk-zijn op, ontstaat onzekerheid
wordt hij stil en teruggetrokken, en hij lijdt.

Hij raakt langzaamaan de weg kwijt in zijn leven
Hij verleert de kunst van richting er aan geven
Hij doolt en vergeet waarheen hij wilde gaan
En hij verliest de zin in zijn bestaan.

Want hij weet wat er nu is en nog gaat komen,
Dat zijn leven wordt beheerst door boze dromen
Dat het oplossen van gaves is begonnen
En, dat deze strijd door niemand wordt gewonnen.

Wij omringen hem met liefde en met aandacht
Wij waarderen hem, bewonderen zijn kracht,
Wij zien hem goed, maar zien hem ook verbleken
Toch is er niets dat onze band ooit zal breken.

Rondom het thema ‘steun en troost bieden bij schuld, schaamte en spijt’ geef ik  lezingen en workshops voor familie, zorgverleners en vrijwilligers. Ik ben bereikbaar via menskapitaal@live.nl

Helaas is de radio uitzending over mijn boek ‘Steun en troost bij dementie’ afgezegd. hebben jullie nog ideeën voor publiciteit (jullie huisblad, een krant, een (lokale) omroep), laat je het me dan weten?!

Op 1 april aanstaande geef ik een workshop over het thema ‘schuld, schaamte en spijt’ tijdens het Landelijk congres ‘Dementie achter de voordeur’. Klik hier voor meer informatie.

Anniek Kramer, auteur van
* STEUN EN TROOST BIJ DEMENTIE, in gesprek met zorggevers en zorgprofessionals over schuld, schaamte en spijt en wat steun en troost biedt (februari 2019).
* OP BEZOEK BIJ EEN DIERBARE MET DEMENTIE, met ruim 60 ideeën om samen te genieten, samen met Marcelle Mulder.

Mijn wekelijkse blog in je mailbox? Vul dan op de site in de rechterkolom, je mailadres in. Fijn als je dit bericht deelt!

Nieuw boek: Steun en troost bij dementie

Ik ben hartstikke blij, dat ik kan bloggen over mijn nieuwe boek: STEUN EN TROOST BIJ DEMENTIE. Het boek is vanaf heden te koop (prijs: € 19,95).
In het boek ga ik in gesprek met zorggevers (zo noem ik mantelzorgers) en zorgprofessionals over schuld, schaamte en spijt en wat steun en troost biedt. Dergelijke gevoelens komen in gesprekken veel minder snel aan de orde, maar kunnen wél zwaar op iemand drukken.
In de inleiding wordt uitleg gegeven over schuld, schaamte en spijt. Wat is dat precies en wat is het verschil tussen die gevoelens? Ter toelichting worden citaten gebruikt uit verschillende boeken over dementie.
In deel één staan elf verhalen van partners en kinderen die zorg dragen voor een naaste met dementie. Ze vertellen over het ontstaan en verloop van de ziekte en wat ze zoal hebben meegemaakt rondom de ziekte. Ze staan stil bij hun ervaringen met schuld, schaamte en spijt: welke rol spelen deze gevoelens bij de zorg die ze geven en welke manieren hebben zij gevonden om met dergelijke gevoelens om te gaan? Dit is ook de kern van het boek: wat biedt hen steun en troost, nodig om de zorg vol te kunnen houden.
Veel zorggevers verbergen hun zorgen en gevoelens en ervaren een taboe om over de dementie en de (zware) zorg te praten. Herkenning voelen, weten dat je niet de enige bent die worstelt, is één van de steun- en troostbronnen die dit boek te bieden heeft.
In deel twee komen professionele zorgverleners aan het woord: een praktijkondersteuner van de huisarts (poh) ouderenzorg, twee casemanagers, de coördinator van het Alzheimercentrum/migrantenpoli van het Erasmus MC, een verpleeghuismaatschappelijk werkster, geestelijk verzorgenden, Manu Keirse, de Belgische rouwspecialist en een auteur over zelfvergeving.
Zij schetsen aan de hand van talloze voorbeelden wat zij kunnen betekenen voor naasten van mensen met dementie. Wat komen zij tegen aan gevoelens van schuld, schaamte en spijt? En wat kunnen zij bieden aan steun en troost? Zes van hen zijn geestelijk verzorger (PKN, katholiek, hindoestaans, islamitisch, ongebonden) en zij lichten toe wat hun levensbeschouwing te bieden heeft aan mensen die worstelen met schuld-, schaamte- en spijtgevoelens.
‘Schuldgevoelens hebben te maken met liefde en verantwoordelijkheid, ze zijn daar een teken van.’
‘Hij had haar eeuwige trouw beloofd en worstelde daarmee. Ik zie dat bij veel echtparen.’
’Schuldgevoel roept vaak alertheid en daadkracht wakker, schaamte verlamt.’
‘Als deze gevoelens niet bespreekbaar worden, dan kan je er in rond blijven tollen.’
Naast de interviews zijn enkele gedichten opgenomen. Ook dat zijn troostgevers: zij bieden ruimte om woorden van herkenning, op geheel eigen manier, binnen te laten komen.
In het nawoord wordt een ruime samenvatting gegeven van alle genoemde bronnen van steun en troost. Zo wordt het een praktisch boek, dat aan iedereen die te maken heeft met dementie, de uitnodiging biedt om openlijk over gevoelens te spreken en op zoek te gaan naar steun en troost.
Klik hier om naar de site van het boek te gaan. Klik hier om het boek te bestellen bij uitgeverij Elikser (gratis verzending).

Ik zou het heel fijn vinden als je dit bericht met zoveel mogelijk mensen wilt delen!

Op de homepage op deze site (zie onder het bericht) kun je het bericht mailen, tweeten, delen op LinkedIn, etc. Natuurlijk is het ook fijn als je recensies schrijft (bv op Bol.com) of andere websites.

Anniek Kramer, Auteur van STEUN EN TROOST BIJ DEMENTIE

Mijn wekelijkse blog in je mailbox? Vul dan op de site in de rechterkolom, je mailadres in. Fijn als je dit bericht deelt.

Rondom het thema ‘steun en troost bieden bij schuld, schaamte en spijt’ geef ik lezingen en workshops voor familie, zorgverleners en vrijwilligers. Ik ben bereikbaar via menskapitaal@live.nl

Gedicht over mijn moeder: ze woont nog thuis

Mijn moeder woont nog thuis. Alleen
Verhuizen? Zij wil nergens heen.
Zij wil haar eigen leventje
Ze geeft dat nog een ‘zeventje’.
En alles gaat toch echt nog goed!
Dus waarom ik zo zeuren moet.

Haar koelkast zit vol eten,
Dat is ze vaak vergeten,
Ze koopt er rustig nog iets bij,
iets kopen maakt haar namelijk blij,
Maar alles gaat toch echt nog goed!
Dus waarom ik zo zeuren moet.

Haar geld raakt onbegrijpelijk op,
Haar uitgaven kennen geen stop.
jurken en boeken, vazen en bloemen
Het is te veel om op te noemen.
Maar alles gaat toch echt nog goed!
Dus waarom ik zo zeuren moet.

Ze vergeet te drinken en te eten
Haar medicijnen? Even vergeten.
De troep? Ja, ik was net gestart.
En soms ben ik wel wat verward.
Maar bijna alles gaat nog goed,
Dus waarom ik zo zeuren moet.

Ik kom er bij haar niet doorheen.
Dus laat ik haar maar weer alleen.
Mijn hart bloedt door mijn zorgen
Ik ga dan maar weer, morgen
Want bijna niets dat gaat meer goed.
Dus blijf ik zeuren, want het moet!

Rondom het thema contact maken en op bezoek gaan bij mensen met dementie geef ik workshops voor familie, verzorgenden en vrijwilligers. Klik hier of mail me menskapitaal@live.nl

Anniek Kramer, Auteur van ‘OP BEZOEK BIJ EEN DIERBARE MET DEMENTIE, met ruim 60 ideeën om samen te genieten‘, samen met Marcelle Mulder.

Mijn wekelijkse blog in je mailbox? Vul dan op de site in de rechterkolom, je mailadres in.

Gedicht: langer thuis

Langer thuis

Mijn man gaat langzaam achteruit
Hij repeteert zijn vragen
Hij zoekt de weg naar de wc
Ik hoor hem vaker klagen.
Hij vindt de boterpot niet meer
Hij kan geen koffie zetten
Hij wil niet meer naar buiten toe
Ik moet goed op hem letten.

Woon langer thuis is het devies
Maar ik, ik woon daar ook
En ik raak langzaam uitgewoond
Heb heel veel goede zorg getoond
En raak nu van de kook.

Mijn man schreeuwt vaker tegen mij
En heeft daarna weer spijt
Hij wil geen anderen in huis
Ze stelen hier is het verwijt,
Hij raakt zichzelf zo kwijt.

Woon langer thuis is het devies
Maar ik, ik woon daar ook
En ik raak steeds meer uitgewoond
Heb zoveel goede zorg getoond
Raak steeds meer van de kook.

Mijn man gaat dagelijks achteruit,
Maar ach wat is een dag
We ploeteren er wel doorheen
Ik houd van hem, zijn lieve lach
Zijn zachte handen, grijze haar
Zijn onbegrijpelijk gestaar
Waarachter hij verdween.

Woon langer thuis is het devies
En ik, kan ik dat aan?
Ben uitgeput en uitgewoond
Heb al mijn liefde opgetoond
En moet hem laten gaan.

Gedicht van Anniek Kramer

Auteur van ‘OP BEZOEK BIJ EEN DIERBARE MET DEMENTIE, met ruim 60 ideeën om samen te genieten‘, samen met Marcelle Mulder.

Rondom het thema contact maken en op bezoek gaan bij mensen met dementie geef ik workshops voor familie, verzorgenden en vrijwilligers. Klik hier of mail me menskapitaal@live.nl
Mijn wekelijkse blog in je mailbox? Vul dan op de site in de rechterkolom, je mailadres in.

Dansen?

De dag nadat ik dit gedicht schreef, zag ik dit prachtige filmpje over een dansproject van huidhonger. Dansen maakt iets los in mensen, ook in mensen met dementie. ‘Laat ze niet zitten’.

Anniek Kramer

Auteur van ‘OP BEZOEK BIJ EEN DIERBARE MET DEMENTIE, met ruim 60 ideeën om samen te genieten‘, samen met Marcelle Mulder.

Rondom het thema contact maken en op bezoek gaan bij mensen met dementie geef ik workshops voor familie, verzorgenden en vrijwilligers. Klik hier of mail me menskapitaal@live.nl

Mijn wekelijkse blog in je mailbox? Vul dan op de site in de rechterkolom, je mailadres in.

Gedicht over dementie

Afscheid nemen van je naaste: bij dementie gaat dat in stapjes. Steeds verder gaat iemand achteruit. Herinneringen, geheugen, taal, allerlei karakteristieken van iemand verdwijnen. En soms ineens is daar weer een moment van helderheid. Een cadeau van herkenning, van een moment samen met wie je was. 

In het boek ‘Firma Alzheimer’ van Johan Van Oers staat hierover het volgende prachtige gedicht:

TOE NOU NIET HUILEN

Opa wil dat oma weet.
Alles nog van lang geleden.
Namen, data, lief en leed.
De jaren aan elkaar gestreden.

Maar oma weet het echt niet meer.
Hoe hevig opa ook blijft vragen.
Hij stoot zijn ziel want elke keer
Moet hij haar zwijgen weer verdragen.

Voor opa wordt het soms te veel.
Dan snikt hij in zijn ruggengraat.
Verlangen wordt een krop in opa’s keel.
Hij voelt dat zij hem traag verlaat.

Maar dan ineens is oma daar.
Valt onvoorspelbaar in het heden.
Ze strijkt door opa’s haar.
Verbaasd voelt opa iets van lang geleden.

Anniek Kramer
Schreef het boek ‘OP BEZOEK BIJ EEN DIERBARE MET DEMENTIE, met ruim 60 ideeën om samen te genieten‘, samen met Marcelle Mulder. Wij geven ook workshops voor familie, verzorgenden en vrijwilligers over contact maken met en op bezoek gaan bij mensen met dementie. Klik hier.

DEEL dit bericht alsjeblieft via Facebook en/of LinkedIn. De knoppen daarvoor vind je onder dit bericht op deze site. Klik hier.
Mijn wekelijkse blog in je mailbox? Klik op de site op ‘Volg dementie'(in de rechterkolom bovenaan) en vul je mailadres in.

Gedicht: Afscheid van een moeder met dementie

Afscheid

Gedicht van Anniek Kramer

Anniek Kramer
Schreef het boek ‘OP BEZOEK BIJ EEN DIERBARE MET DEMENTIE, met ruim 60 ideeën om samen te genieten‘, samen met Marcelle Mulder. Wij geven ook workshops voor familie, verzorgenden en vrijwilligers over contact maken met en op bezoek gaan bij mensen met dementie. Klik hier.

DEEL dit bericht alsjeblieft via Facebook en/of LinkedIn. De knoppen daarvoor vind je onder dit bericht op mijn site. Klik hier.
Mijn wekelijkse blog in je mailbox? Klik op de site op ‘Volg dementie'(in de rechterkolom bovenaan) en vul je mailadres in.

Gedicht over afasie

WOORDEN

Woorden, ze vloeiden uit mijn mond,
Als een werkende vulkaan.
Een lavastroom die langzaam stolt,
Terwijl ze van de berg rolt.
Nu is mijn taal vergaan.

Ik weet het is een stoel dat ding,
Maar het woord komt niet naar boven.
Mijn woordenschat,
Uiteen gespat.
Mijn taal is aan het doven.

Een helderheid duikt even op,
En brengt me enkele woorden.
Ze komen kriskras uit mijn mond,
Totdat mijn stem ze weer verstomt.
En niemand me meer hoorde.

Gedicht van Anniek Kramer

Gedichten ze geven troost, raken, brengen een glimlach of verwoorden iets dat je anders moeilijk kunt uitleggen. Veel mensen dichten over dementie. Zo ook Hans  Cieremans. Hij schreef 70 gedichten ´Vergeet-me-nietjes´ die gepubliceerd worden in de gelijknamige gedichtenbundel. Via crowdfundig betaalt hij dit. Meedoen kan nog tot 14 oktober. Klik hier voor meer informatie.

Een gedichtje van Hans Cieremans:

Maak van twijfelen vertrouwen
van je woede tederheid.
Van ontkenning acceptatie
in een ongelijke strijd.
Maak van angsten de berusting,
van verdriet de dankbaarheid.
Maak je tranen tot een glimlach
in een nog beperkte tijd.

 

Anniek Kramer
Samen met Marcelle Mulder auteur van het boek ‘OP BEZOEK BIJ EEN DIERBARE MET DEMENTIE, met ruim 60 ideeën om samen te genieten‘. Wij geven workshops voor familie, verzorgenden en vrijwilligers over contact maken met en op bezoek gaan bij mensen met dementie. Zie https://opbezoekbijeendierbaremetdementie.wordpress.com/aanbod/

Fijn als je dit bericht deelt via Facebook of LinkedIn. Klik hier dan kom je op mijn site. Onderaan ieder bericht zitten de knoppen om het bericht te delen. Wil je mijn blog in je mailbox ontvangen? Klik dan op de site (in de rechterkolom bovenaan) op ‘Volg dementie’.