Wist je dit al over de ouderenzorg?

Een jongetje dat nu wordt geboren, leeft gemiddeld 80 jaar. Een meisje ruim 83 jaar. We worden steeds ouder en dat betekent dat ouderdomsziektes een grotere rol gaan spelen in de zorg. Dementie is een ouderdomsziekte. De voorspelling van Alzheimer Nederland is, dat er in 2055 rond de 690.000 mensen met dementie zullen zijn. 

Al die mensen hebben zorg nodig. Van naasten natuurlijk en uiteindelijk ook van mensen die er voor geleerd hebben.  Ik ging al eens kijken bij de opleiding voor verzorgende niveau 3 (klik hier) op het Albeda in Rotterdam. Nu sprak ik Aniek Honsbeek, die bij Topaz één van de zes praktijkopleiders is.

Stagiaires en leerlingen 
Op Vlietwijk, een locatie van kleinschalig wonen voor mensen met dementie, ontmoet ik haar. Ze begeleidt zowel leerlingen als stagiaires. Ze legt met uit wat het verschil is: een leerling is bij hen in dienst, werkt 4 dagen en gaat 1 dag in de week naar school. Een stagiaire volgt een opleiding en komt bij hen praktijkervaring opdoen. Iedereen heeft ook een werkbegeleider, die op de werkvloer uitleg geeft over het werk en de begeleiding op zich neemt.
Aniek spreekt ongeveer iedere 3 weken met elke leerling/stagiair, die ze onder haar hoede heeft. De ene keer met de werkbegeleider erbij, de andere keer zonder. In het beleid (Beroeps praktijkvormingsbeleid  of BPV) ligt vast wat de visie, kaders en uitgangspunten zijn binnen Topaz, om het leren in de praktijk vorm te geven. De voortgang wordt zo goed in de gaten gehouden.

Inhoudelijk en coachend
Haar rol is erg coachend, ze stelt veel vragen, waarbij de ander uitgedaagd wordt om na te denken over wat ze doen en waarom ze het zó doen. Omdat Aniek verpleegkundige is, kan zij ook inhoudelijk verder helpen. Zo vertelt ze van een leerling die ze sprak over wondverzorging. De leerling had de bewoonster vertelt wat ze ging doen, ze had alle spullen klaargelegd en ze had de wond daarmee verzorgd. ‘Wat zou je volgende keer nog meer kunnen doen aan voorbereiding?’, had Aniek gevraagd. De leerling had het niet geweten. ‘Er is ook een protocol wondverzorging, dat je alle stappen uitlegt.’ Omdat veel leerlingen en stagiaire “doeners” zijn, denken ze er niet zo gauw aan om theorie en protocollen te gebruiken. Aniek speelt in op hun leerstijl tijdens de begeleidingsgesprekken. Zo investeert de organisatie in het opleiden van vele zorgmedewerkers.
Aniek heeft 5 collega’s, die samen alle leerlingen en stagiaires binnen Topaz begeleiden. Een jaar telt 4 periodes en de leerlingen rouleren over verschillende afdelingen en locaties. Zo leren ze steeds weer nieuwe dingen en van verschillende begeleiders. Prachtig dat het zo goed geregeld is. En misschien ook een vak voor jou?

Anniek Kramer

Schreef het boek ‘OP BEZOEK BIJ EEN DIERBARE MET DEMENTIE, met ruim 60 ideeën om samen te genieten‘, samen met Marcelle Mulder. Wij geven ook workshops voor familie, verzorgenden en vrijwilligers over contact maken met en op bezoek gaan bij mensen met dementie. Klik hier.

DEEL dit bericht alsjeblieft via Facebook en/of LinkedIn. De knoppen daarvoor vind je onder dit bericht op mijn site. Klik hier.
Mijn wekelijkse blog in je mailbox? Klik op de site op ‘Volg dementie'(in de rechterkolom bovenaan) en vul je mailadres in.

‘Verzorgende 3’ worden op het Albeda college

Tekort aan goed zorgpersoneel? Daar hoor je steeds vaker over. Het kan gaan over verpleegkundigen, maar ook over verzorgenden. De verpleeghuizen kennen verschillende niveaus van ‘handen aan het bed’. Helpenden (niveau 2), verzorgenden (niveau 3) en verpleegkundigen (vanaf niveau 4). In de verzorgingshuizen – die nu vooral hun deuren sluiten – werkten veel verzorgenden van niveau 2. In de verpleeghuizen, heeft men liever verzorgenden vanaf niveau 3.Om door te groeien van niveau 2 naar 3, ga je twee jaar lang – naast je werk – 1 dag in de week naar school.

Ik was een middag op bezoek bij klas 10ZB1608A van het Albeda college in Rotterdam. 24 leerlingen in leeftijd variërend van 20 – 55?, 21 vrouwen, 3 mannen en allen gemotiveerd om deze dag weer actief mee te doen en te leren. Ze werken in een verpleeghuis of in de thuiszorg en op maandag gaan ze naar school.

In het gloednieuwe lokaal zitten ze op krukjes, voor de aan de kant geschoven bedden met patiëntpoppen. De docenten Marga en Joyce  dragen een stapel rode kratjes naar binnen, waarin allerlei materiaal aanwezig is voor de les van vandaag. Het gaat bijvoorbeeld over mondverzorging, gehoorapparaten, hoofddoeken knopen en brillen. In groepjes van 4 bespreken ze het onderwerp en wat voor lastige situaties zich kunnen voordoen. Wat doe je bv. met een kunstgebit als iemand blaren in zijn mond heeft? Niet in doen en de mond spoelen met een middel als kamillethee. Plus het eten gemalen aanbieden, maar wel opletten, dat zodra het kunstgebit weer in kan, ook het eten weer ongemalen wordt aangeboden. Want kauwen is belangrijk. En hoe maak je een kunstgebit schoon? Poetsen met zeep en niet in water laten staan ’s nachts is de les. En wist je dat scheve brillen leiden tot drukplekken en de focus van de bril dan niet goed werkt? En zorg dat een gehoorapparaat altijd goed droog is na reiniging, anders werkt hij niet.

Na deze les worden de kratten weer ingepakt en wordt er teruggekeken op de les van vorige week. Die ging over verbale en non verbale communicatie. Iedere leerling heeft de afgelopen week een gesprek geobserveerd en daar een verslag van gemaakt. Ze vertellen er over aan docente Marga. Aan non verbale communicatie zagen ze hummen en knikken, oogcontact, gebaren, gezichtsuitdrukkingen, stilte laten vallen tot weglopen. Verbaal werden er vragen gesteld, samengevat, geparafraseerd (in eigen woorden terug vertellen wat je gehoord hebt) of juist papagaaien (het gebruiken van dezelfde woorden). Wat hebben ze er van geleerd en wat nemen ze er van mee naar hun beroepspraktijk? ‘Ik wil meer op mijn non verbale communicatie letten’, vertelt de één. ‘Ik  zag hoe blij een mevrouw werd toen ik met haar praatte over haar kinderen en haar geboortedorp, dat was echt fijn’, vertelt een ander.

Ik zag enthousiaste leerlingen en ervaren en blije docenten. Dat is precies wat er nodig is in de zorg.

Anniek Kramer
Samen met Marcelle Mulder auteur van het boek ‘OP BEZOEK BIJ EEN DIERBARE MET DEMENTIE, met ruim 60 ideeën om samen te genieten‘. Wij geven workshops voor familie, verzorgenden en vrijwilligers over contact maken met en op bezoek gaan bij mensen met dementie. Klik hier.

Help je dit bericht verspreiden via Facebook en LinkedIn. De knoppen daarvoor vind je onder dit bericht op mijn site. Klik hier. Om mijn wekelijkse blog te in je mailbox te ontvangen kun je op de site (in de rechterkolom bovenaan) op ‘Volg dementie’ klikken.

UA-86659837-1