Dementheek beginnen?

Jarenlang heb ik me verdiept in dementie. Ook schreef ik er 2 boeken over. Nu ben ik aan het opruimen en verkoop ik mijn hele boekenpakket (ineens).

De op te halen doos bevat de volgende boeken:

Anniek Kramer en Marcelle Mulder: Op bezoek bij een dierbare met dementie, met ruim 60 ideeën om samen te genieten
Anniek Kramer: Steun en troost bij dementie

Hugo Borst: Ach moedertje
Hugo Borst: Ma
Tosca Niterink: De vergeetclub
Kirsten Thorup: Niemandsland
J.J. Voskuil: De moeder van Nicolien
J. Bernlef: Hersenschimmen
Marijke Hilhorst: De vader, de moeder & de tijd
Cyrille Offermans: Waarom ik moet liegen tegen mijn demente moeder
Johan van Oers: Firma Alzheimer, afbraakwerken
Ruud Dirkse e.a.: Ik heb Dementie
Krista Mirjam Dijkerman: Varen op je ziel
Evelien Pullens: De vierde dementie
Paula Irik e.a.: Dementees (poëzie)
Hans Cieremans: Vergeet-me-nietjes (gedichten)
Anneke van der Plaats: De dag door met dementie
Huub Buijssen: De magische wereld van Alzheimer
Dick Swaab: Wij zijn ons brein
Alzheimer Nederland: Wijzer over het geheugen
Molly Carpenter: Mantelzorg: geloof in eigen kunnen
Lodewijk Schmit Jongbloed e.a.: Reisgids mantelzorg
Alzheimer Nederland: Langer meedoen
Alzheimer Nederland: Dementie, wat komt er bij kijken (interviews en portretten)
Activite: PortrettenKarin Beentjes: De liefde niet vergeten
Hadewey Buitenwerf: Dwalen door verhalen (bijbelse thema’s)
Chaos in de bovenkamer: voor kinderen die meer willen weten over dementie
Oma schrijft invulboek met vragen
June Andrews: Dementia, the one-stop guide

Interesse? Helaas, inmiddels is er een kandidaat gevonden.

Anniek Kramer

Ontspoorde mantelzorg

Deze week het vervolggastblog van Marjanne van Esveld, (trainer huiselijk geweld).

‘Mijn moeder zorgde 24/7 voor mijn vader. Na een hersenbloeding wist hij niet meer, dat hij niet meer kon lopen. Hij kon ‘s morgens gewoon zijn benen over de bedrand slaan om uit bed te stappen. Mijn moeder besloot zelf voor hem te blijven zorgen. Vijf maanden – tot aan zijn overlijden – heeft ze intensief voor hem gezorgd.

Ze begreep zijn gedrag niet en leefde in onzekerheid over mogelijk herstel. Ze werd oververmoeid, overbelast en overbezorgd. Ze zorgde voor hem als een kind, ze werd streng, rigide. Ze wilde de zorg niet delen met ons, haar kinderen. Zij wist wat het beste voor hem was. Alleen de lichamelijke zorg deelde zij met de thuiszorg.  Behalve kinderen en kleinkinderen mocht – ‘in zijn belang’ -niemand op bezoek komen. Mijn arme vader heeft geleden onder haar betutteling en besluiten. Maar ook mijn arme moeder leed: zij heeft vanuit haar perspectief alles gegeven. Ze was zelf ook slachtoffer geworden.’

Dit verhaal is stereotype voor ontspoorde mantelzorg. Door de fysieke en geestelijke achteruitgang van mijn vader, kwam de zorgrelatie op een glijdende schaal. Van plezier in zorgen naar een overbelaste zorg. Van zorgen over mijn moeder als mantelzorger, ontstaat door de ontspoorde zorg, ook zorgen over de veiligheid van mijn vader.

Dubbele vergrijzing
Er is sprake van een dubbele vergrijzing: het aantal ouderen neemt toe en de ouderen worden ouder. Ook het aantal mensen met een dementie stijgt. Daartegenover staat een verschraling van voorzieningen thuis en een moeilijker toegang tot het verpleeghuis.

Gevolg: er wordt een groot appel gedaan op de mantelzorg. Het aantal overbelaste mantelzorgers neemt toe en daarmee ook de kans op ontsporing.  We weten dat zich veel schrijnende situaties achter de voordeur afspelen.  De mantelzorger wordt murw, gestrest, agressief. De onmacht is groot.

Veel ouderen worden verwaarloosd. Anderzijds is er ook fysiek of psychisch geweld. De universiteit van Maastricht (2014) spreekt over vrijheidsbeperkende maatregelen voor vier van 10 mensen met dementie in de thuissituatie. Het gaat dan over vastbinden, opsluiten en sedatie.

Handelen
We begrijpen de mantelzorger meestal wel. Het is ook niet te doen, zo lang en intensief zorgen voor iemand met zulk lastig of onbegrepen gedrag. Er is veel opoffering en daardoor hebben we meestal respect voor de mantelzorger. Het leidt ertoe dat ontspoorde zorg niet zo snel gedefinieerd wordt als ouderenmishandeling, ondanks het feit dat de oudere niet veilig is.

Wij, de professionals, hebben een dubbele opdracht. Ten eerste gaan we zo vroeg mogelijk – voordat het ontspoort – in gesprek en proberen deze te bewegen richting ondersteuning en hulp.

Ten tweede zijn we bij ontspoorde zorg – en onveiligheid van de oudere – wettelijk verplicht de stappen van de meldcode te volgen. Als de mantelzorger niet meewerkt, dan vragen we advies of doen we een melding bij Veilig Thuis.

Inspiratie en verder lezen
www.haagsontmoeten.nl  laagdrempelige ondersteuning voor mantelzorgers en activiteiten voor de oudere in Den Haag
https://www.aanpak-ouderenmishandeling.nl/doc/handreiking-basisaanpak-ontspoorde-mantelzorg.pdf

Marjanne van Esveld, trainer huiselijk geweld, Marjanne@de-veer-kracht.nl

Anniek Kramer, auteur van:
* STEUN EN TROOST BIJ DEMENTIE, in gesprek met zorggevers en zorgprofessionals over schuld, schaamte en spijt en wat steun en troost biedt (februari 2019).
* OP BEZOEK BIJ EEN DIERBARE MET DEMENTIE, met ruim 60 ideeën om samen te genieten, samen met Marcelle Mulder.
Mijn wekelijkse blog in je mailbox? Vul dan op de site in de rechterkolom, je mailadres in. Fijn als je dit bericht deelt!

Zorg plannen en informatie delen

Je partner of ouder is ziek en je deelt de zorg met een aantal naasten. Hoe doe je dat zonder steeds met elkaar te bellen of te mailen? Er zijn een aantal apps op de markt die je daarbij kunnen helpen. 

Hoe zijn deze apps te gebruiken? Ze omvatten meestal een aantal functies, zoals:

• het uitnodigen van leden die toegang krijgen tot informatie.
• het delen van een agenda, waardoor iedereen inzicht heeft in wat er wanneer gedaan wordt en nodig is.
• het kunnen vragen van hulp in de agenda (aan bepaalde groep mensen of aan alle leden) en die leden kunnen zich dan aanmelden.
• het plaatsen van berichten, waardoor iedereen op de hoogte gehouden wordt van wat je gedaan hebt of hoe het gaat met iemand. Meestal kun je dan ook reageren op de berichten.
• foto-album waarin je foto’s kunt delen.
• chatten
• etc.

Ik stuitte bijvoorbeeld op sharecare. Hoe werkt dat? Ik heb de app gedownload op mijn telefoon, maar je kunt ook via de computer inloggen of je gaat naar de site. Je meld je aan door wat gegevens in te vullen, vult je mailadres in en kiest een wachtwoord. Dan heb je een maand lang gratis toegang tot de app, waarvan je de basisversie gratis kunt blijven gebruiken. Een premium versie kost rond de 70 euro per jaar.

Het gebruik is simpel, je kunt heel makkelijk taken in de agenda zetten, mensen uitnodigen en berichten plaatsen. Ook foto’s toevoegen is mogelijk.

Maar er zijn natuurlijk nog meer apps beschikbaar. Een overzicht van de apps die op de markt zijn is hier te vinden.

Rondom het thema contact maken en op bezoek gaan bij mensen met dementie geef ik workshops voor familie, verzorgenden en vrijwilligers. Klik hier of mail me menskapitaal@live.nl

Anniek Kramer, Auteur van ‘OP BEZOEK BIJ EEN DIERBARE MET DEMENTIE, met ruim 60 ideeën om samen te genieten‘, samen met Marcelle Mulder.

Mijn wekelijkse blog in je mailbox? Vul dan op de site in de rechterkolom, je mailadres in.

Gezondheid in het verpleeghuis?

Wat is gezondheid? Een brede definitie luidt: ‘Gezondheid is het vermogen om je aan te passen en je eigen regie te voeren in het licht van fysieke, emotionele en sociale uitdagingen van het leven’ (Huber et al., 2011). Deze definitie stelt 3 zaken centraal: functioneren, veerkracht en zelfregie.

Niet alleen de fysieke (medische) problemen worden genoemd, maar ook emotionele en sociale aspecten worden betrokken bij de definitie van ‘gezondheid’.

Hoe breng je goed in beeld hoe ‘gezond’ iemand zich voelt? Dat kan door gebruik te maken van bovenstaand overzicht (zie foto hierboven). Daarin worden 6 velden uitgevraagd: dagelijks functioneren, lichaamsfuncties, mentaal welbevinden, zingeving, kwaliteit van leven en sociaal maatschappelijke participatie. De beleving van de zorgvrager staat centraal.

In woon-zorginstellingen zijn voor de meeste van deze aspecten ‘specialisten’ in dienst.

• Dagelijks functioneren (algemeen dagelijkse levensverrichtingen, ADL): verzorgenden, voedingsassistenten, helpenden.
• Lichaamsfuncties (fysiek functioneren): verpleegkundigen, specialisten ouderengeneeskunde (arts), diëtisten, ergotherapeuten, fysiotherapeuten.
• Mentaal welbevinden: psychologen.
• Zingeving: geestelijk verzorgenden.
• Kwaliteit van leven (genieten): activiteitenbegeleiding, verzorgenden.
• Sociaal maatschappelijke participatie: verpleeghuis maatschappelijk werk.

Als je naar dit lijstje kijk dan zie je dat de bezuinigingen de laatste jaren vooral tot kaalslag hebben geleid bij alle niet medische disciplines. Hoeveel verpleeghuis maatschappelijk werk is er nog? Zijn er nog (even veel) activiteitenbegeleiders? Hoeveel tijd hebben verzorgenden om met bewoners in gesprek te gaan over hun leven?

Terwijl alle aspecten voor het beleven van gezondheid belangrijk zijn, zijn de beroepen die zorgen voor zingeving, kwaliteit van leven en sociaal maatschappelijke participatie (groten)deels wegbezuinigd. Zie ook het artikel hierover in Trouw.

De rol van naasten wordt daarmee extra belangrijk! Zij zijn het contact met de oude vertrouwde wereld, zij kunnen persoonlijke aandacht geven en mensen laten voelen dat ze er toe doen. Wat kun jij zeggen tegen je naaste zodat hij of zij zich belangrijk voor je voelt?

Volgende week het laatste blog voor de zomervakantie.

Anniek Kramer

Schreef het boek ‘OP BEZOEK BIJ EEN DIERBARE MET DEMENTIE, met ruim 60 ideeën om samen te genieten‘, samen met Marcelle Mulder. Wij geven ook workshops voor familie, verzorgenden en vrijwilligers over contact maken met en op bezoek gaan bij mensen met dementie. Klik hier.

DEEL dit bericht alsjeblieft via Facebook en/of LinkedIn. De knoppen daarvoor vind je onder dit bericht op mijn site. Klik hier.
Mijn wekelijkse blog in je mailbox? Klik op de site op ‘Volg dementie'(in de rechterkolom bovenaan) en vul je mailadres in.

Wist je dit al over de ouderenzorg?

Een jongetje dat nu wordt geboren, leeft gemiddeld 80 jaar. Een meisje ruim 83 jaar. We worden steeds ouder en dat betekent dat ouderdomsziektes een grotere rol gaan spelen in de zorg. Dementie is een ouderdomsziekte. De voorspelling van Alzheimer Nederland is, dat er in 2055 rond de 690.000 mensen met dementie zullen zijn. 

Al die mensen hebben zorg nodig. Van naasten natuurlijk en uiteindelijk ook van mensen die er voor geleerd hebben.  Ik ging al eens kijken bij de opleiding voor verzorgende niveau 3 (klik hier) op het Albeda in Rotterdam. Nu sprak ik Aniek Honsbeek, die bij Topaz één van de zes praktijkopleiders is.

Stagiaires en leerlingen 
Op Vlietwijk, een locatie van kleinschalig wonen voor mensen met dementie, ontmoet ik haar. Ze begeleidt zowel leerlingen als stagiaires. Ze legt met uit wat het verschil is: een leerling is bij hen in dienst, werkt 4 dagen en gaat 1 dag in de week naar school. Een stagiaire volgt een opleiding en komt bij hen praktijkervaring opdoen. Iedereen heeft ook een werkbegeleider, die op de werkvloer uitleg geeft over het werk en de begeleiding op zich neemt.
Aniek spreekt ongeveer iedere 3 weken met elke leerling/stagiair, die ze onder haar hoede heeft. De ene keer met de werkbegeleider erbij, de andere keer zonder. In het beleid (Beroeps praktijkvormingsbeleid  of BPV) ligt vast wat de visie, kaders en uitgangspunten zijn binnen Topaz, om het leren in de praktijk vorm te geven. De voortgang wordt zo goed in de gaten gehouden.

Inhoudelijk en coachend
Haar rol is erg coachend, ze stelt veel vragen, waarbij de ander uitgedaagd wordt om na te denken over wat ze doen en waarom ze het zó doen. Omdat Aniek verpleegkundige is, kan zij ook inhoudelijk verder helpen. Zo vertelt ze van een leerling die ze sprak over wondverzorging. De leerling had de bewoonster vertelt wat ze ging doen, ze had alle spullen klaargelegd en ze had de wond daarmee verzorgd. ‘Wat zou je volgende keer nog meer kunnen doen aan voorbereiding?’, had Aniek gevraagd. De leerling had het niet geweten. ‘Er is ook een protocol wondverzorging, dat je alle stappen uitlegt.’ Omdat veel leerlingen en stagiaire “doeners” zijn, denken ze er niet zo gauw aan om theorie en protocollen te gebruiken. Aniek speelt in op hun leerstijl tijdens de begeleidingsgesprekken. Zo investeert de organisatie in het opleiden van vele zorgmedewerkers.
Aniek heeft 5 collega’s, die samen alle leerlingen en stagiaires binnen Topaz begeleiden. Een jaar telt 4 periodes en de leerlingen rouleren over verschillende afdelingen en locaties. Zo leren ze steeds weer nieuwe dingen en van verschillende begeleiders. Prachtig dat het zo goed geregeld is. En misschien ook een vak voor jou?

Anniek Kramer

Schreef het boek ‘OP BEZOEK BIJ EEN DIERBARE MET DEMENTIE, met ruim 60 ideeën om samen te genieten‘, samen met Marcelle Mulder. Wij geven ook workshops voor familie, verzorgenden en vrijwilligers over contact maken met en op bezoek gaan bij mensen met dementie. Klik hier.

DEEL dit bericht alsjeblieft via Facebook en/of LinkedIn. De knoppen daarvoor vind je onder dit bericht op mijn site. Klik hier.
Mijn wekelijkse blog in je mailbox? Klik op de site op ‘Volg dementie'(in de rechterkolom bovenaan) en vul je mailadres in.

Levensverhaal centraal bij dementie

 Ieder mens heeft een unieke geschiedenis. Iemand met dementie vergeet die eigen geschiedenis. Steeds verder brokkelt het geheugen af. Een foto of een vraag, kan een herinnering weer levend maken en zo kan er genoten worden van een moment van herkenning samen. Een levensboek met informatie is daarbij handig. 

Als een nieuwe bewoner in een zorginstelling komt wonen, wordt er veelal medische informatie opgenomen in het dossier. Maar echt contact ontstaat doordat je iemand kent en kunt aansluiten bij zijn of haar belevingswereld. In het zorgleefplan is niet altijd even veel ruimte voor de levensgeschiedenis. En wie leest die informatie? Vrijwilligers kunnen sowieso niet in het dossier.

Om het levensverhaal van de bewoner vast te leggen zijn er diverse mogelijkheden. Dit kan bijvoorbeeld op themabladen, die ingevuld worden door de contactpersoon van de bewoner. Je kunt dit ook al eerder doen, samen met diegene die het verleden aan het vergeten is. Voeg bladen met foto’s toe en handig is het om de namen met plakkertjes erbij te zetten, zodat iemand niet hoeft te raden.

Ben je geïnteresseerd in een in te vullen ‘levensboek’? Vul het formulier hieronder in en ik stuur een invulboek (voor eigen niet commercieel gebruik) naar je toe. AANVRAGEN IS NIET MEER MOGELIJK.

Een boek kopen kan ook bijvoorbeeld via MéMé (18,50). Klik hier of hier.

Een andere leuke manier om wat vaker – via een filmpje – aanwezig te zijn in het leven van je naaste met dementie zag ik onlangs op Youtube. Klik hier.

Samen genieten van en  met elkaar. Daar gaat het om!

Anniek Kramer
Schreef het boek ‘OP BEZOEK BIJ EEN DIERBARE MET DEMENTIE, met ruim 60 ideeën om samen te genieten‘, samen met Marcelle Mulder. Wij geven ook workshops voor familie, verzorgenden en vrijwilligers over contact maken met en op bezoek gaan bij mensen met dementie. Klik hier.

DEEL dit bericht alsjeblieft via Facebook en/of LinkedIn. De knoppen daarvoor vind je onder dit bericht op mijn site. Klik hier.
Mijn wekelijkse blog in je mailbox? Klik op de site op ‘Volg dementie'(in de rechterkolom bovenaan) en vul je mailadres in.

Handige risocoscan voor ouderen

Een kwetsbare oudere. Welke problemen kan die zo al hebben? En hoe kom je tot een overzicht? Sinds kort is er een handige gratis app beschikbaar om de risico’s in kaart te brengen. Na 36 korte vragen te hebben ingevuld, krijg je een overzicht van de risico’s.

Er zijn 7 risicogebieden, onder andere: ondervoeding, medicatiefouten, vallen en mondproblemen. Je download de app, je start de app en als je omlaag scrollt, kun je via knop ‘start’, direct beginnen met het beantwoorden van de vragen. Heb je de 36 vragen beantwoord (met ja of nee), dan krijg je te zien welke categorieën risicovol zijn. Klik je op een categorie, dan volgen er tips en kun je doorklikken naar meer informatie. De resultaten kun je naar jezelf mailen.

De scan is ontwikkeld voor zorgmedewerkers, zowel in woonzorgcentra als in de wijk. Ook als ‘bezorgde naaste’ kun je de vragenlijst gebruiken om in gesprek te komen over risico’s en mogelijke hulpmiddelen.

Wil je uitgebreider onderzoek doen, dan vind je hier meer informatie.

Anniek Kramer
Schreef het boek ‘OP BEZOEK BIJ EEN DIERBARE MET DEMENTIE, met ruim 60 ideeën om samen te genieten‘, samen met Marcelle Mulder. Wij geven ook workshops voor familie, verzorgenden en vrijwilligers over contact maken met en op bezoek gaan bij mensen met dementie. Klik hier.

DEEL dit bericht alsjeblieft via Facebook en/of LinkedIn. De knoppen daarvoor vind je onder dit bericht op mijn site. Klik hier.
Om mijn wekelijkse blog te in je mailbox te ontvangen kun je op de site (in de rechterkolom bovenaan) op ‘Volg dementie’ klikken.

Dementie: 10 ideeën om naasten te betrekken

Het krijgen van bezoek is voor iemand die woont in het verpleeghuis heerlijk. Een bekend gezicht, wat fysieke warmte, samen iets doen, gezien worden. Dus hoe voorkom je dat door de verhuizing naar het verpleeghuis de kring van naasten steeds kleiner wordt? Hoe bereik je ‘het hele netwerk’ van een nieuwe bewoner?

Over die vraag brainstormden we op het congres ‘In voor Mantelzorg’. De volgende ideeën kwamen naar voren:

1. Breng zo vroeg mogelijk het sociale netwerk in kaart (ook wel ecogram genoemd). Liefst al bij de inschrijving of bij de eerste kennismaking. Vraag na wie wat doet met of voor de persoon met dementie: familie, buren, vrienden, oud collega’s, mensen van de kerk of van verenigingen. Vraag adres, mailadres en telefoonnummer.
2. Fijner is nog als je dit gesprek kunt voeren bij je toekomstige bewoner thuis, dus voor de verhuizing.
3. Nodig deze naasten actief uit om deel te nemen aan activiteiten. Kijk daarbij naar de informatie die je hebt over wat mensen eerder samen deden.
4. Wees gastvrij: leg de ‘visite’ uit waar ze hun jas kwijt kunnen, waar ze thee en koffie kunnen krijgen of waar alles ligt als ze het zelf kunnen zetten, waar ze vragen kunnen stellen, waar de toilet is etc. Bied de mogelijkheid om mee te eten. Bedenk hoe jij met bezoek bij jou thuis om zou gaan.
5. Stuur met en namens de bewoner eens een kaartje naar bijvoorbeeld een kleinkind met een uitnodiging om langs te komen.
6. Organiseer familieavonden, waardoor de mensen die vaker komen elkaar beter leren kennen. Dat geeft hen steun en meer bereidheid om te komen.
7. Organiseer workshops voor naasten (klik hier) waarbij ze informatie krijgen over dementie en over écht contact maken met mensen met dementie.
8. Zorg voor spelletjes (bv. kleurendomino), muziekinstrumenten, een sjoelbak, liedjesboeken, een duofiets, verfspullen, kortom materialen waarmee mensen die op bezoek kunnen met hun naaste iets kunnen doen.
9. Vraag de bezoekers van overleden bewoners of ze zich als vrijwilliger willen blijven inzetten voor de andere bewoners.
10. Richt een ‘vrienden van (naam afdeling)’ op en vraag of mensen daar lid van willen worden. Zulke groepen kunnen een belangrijke bijdrage leveren aan het organiseren van uitjes en het bijeen brengen van geld.

Anniek Kramer
Samen met Marcelle Mulder auteur van het boek ‘OP BEZOEK BIJ EEN DIERBARE MET DEMENTIE, met ruim 60 ideeën om samen te genieten‘. Wij geven ook workshops voor familie, verzorgenden en vrijwilligers over contact maken met en op bezoek gaan bij mensen met dementie. Klik hier.

DEEL dit bericht alsjeblieft via Facebook en/of LinkedIn. De knoppen daarvoor vind je onder dit bericht op mijn site. Klik hier.
Om mijn wekelijkse blog te in je mailbox te ontvangen kun je op de site (in de rechterkolom bovenaan) op ‘Volg dementie’ klikken.

De vader: Toneelstuk over dementie

Verwarring. Dat is wat je voelt als je naar het toneelstuk  ‘De vader’ kijkt. Waar woont de vader? Is die ene vrouw nu zijn dochter of die andere vrouw? Gaat ze nu wel of niet verhuizen? Ze was toch gescheiden? Hebben we dat stuk niet net al gezien? Verwarring dus, net als iemand bij wie het geheugen niet goed meer werkt. ‘Ik heb het gevoel dat ik al mijn blaadjes verlies, één voor één’, zegt de vader. 

De vader, ‘papa’, woont alleen en vindt dat prima. Dochter Anne ziet dat het niet meer gaat en worstelt met de keuze tussen zorgen voor hem en ruimte nemen om haar eigen leven te leiden. ‘Je moet begrijpen dat ik niet iedere dag kan komen’, zegt ze tegen haar vader. ‘Wie vraagt dat dan’, zegt hij. ‘De situatie’, is haar ontnuchterende antwoord. ‘Alles gaat goed Anne’, betoogt hij, ‘mijn benen, mijn armen alles doet het nog!’ Ze neemt hem in huis, waar haar man niet blij mee is, toch? En vader verdenkt haar ervan op zijn appartement te azen, dat in te willen pikken, hoe kun je dat nu weer uit zijn hoofd praten?

Ook andere familieomstandigheden spelen een rol. ‘Ik zie mijn andere dochter niet zo vaak, en het was nog wel mijn lievelingsdochter. Dat zegt papa waar Anne bij is terwijl zij weer een poging doet om iemand te vinden die het met haar vader kan vinden (hij is de makkelijkste niet) en voor hem kan zorgen. Haar gevoelens bewegen zich tussen overlopende liefde en hopeloosheid. ‘Vroeger was hij een heel autoritaire man en nu wil hij dat ik een slaapliedje voor hem zing’. Dementie is een ziekte die veel vraagt van alle betrokkenen, dat maakt deze prachtige voorstelling wel heel mooi duidelijk.

De komende maanden is de voorstelling nog te zien. Klik hier om te zien waar de voorstelling speelt en om kaarten te bestellen.

Anniek Kramer
Schreef het boek ‘OP BEZOEK BIJ EEN DIERBARE MET DEMENTIE, met ruim 60 ideeën om samen te genieten‘, samen met Marcelle Mulder. Wij geven ook workshops voor familie, verzorgenden en vrijwilligers over contact maken met en op bezoek gaan bij mensen met dementie. Klik hier.

DEEL dit bericht alsjeblieft via Facebook en/of LinkedIn. De knoppen daarvoor vind je onder dit bericht op mijn site. Klik hier.
Om mijn wekelijkse blog te in je mailbox te ontvangen kun je op de site (in de rechterkolom bovenaan) op ‘Volg dementie’ klikken.

Samengesteld gezin bij dementie

Veel verpleeghuizen worstelen met de rol van de naasten. Hoe geef je ze het gevoel dat ze welkom zijn? Hoe betrek je ze of houd je ze betrokken? Hoe ontstaat er een goede samenwerking in de driehoek: bewoners – naasten – zorgverleners? 

In het kader van het congres ‘In voor mantelzorg’, woon ik een workshop bij. Als ik me bij de tafel meld, ligt er een hand-out met als titel ‘samengesteld gezin’. Het zet mij meteen op het verkeerde been. Gaat het hier over scheiding en dan weer gaan samenwonen? Ben ik wel bij de goede tafel?

Het gaat inderdaad over scheiding en samenwonen. Als iemand verhuist naar een verpleeghuis wordt de oude omgeving immers verlaten en wordt men onderdeel van een nieuw samenlevingsverband, waar men vaak niet zelf voor gekozen heeft. Net als in een ‘samengesteld gezin’.

Mirjam de Zwart en Suzan Schaap – verzorgenden bij De molenberg in Oosterbeek (Vilente) – vertellen over deze aanpak in hun workshop ‘thuisgevoel voor mantelzorgers’. Het samengestelde gezin bestaat uit bewoners en hun mantelzorgers, vrijwilligers en professionals. Samen geven zij vorm aan het samenleven. Zij beslissen samen wat de normen en waarden zijn, welke taakverdeling er is en hoe er gecommuniceerd wordt. Dat kan dus – met de komst van nieuwe gezinsleden – veranderen. Maar wat vast staat zijn de uitgangspunten van het samengestelde gezin:

• Iedereen kan zich vrij uiten. Geluk ontstaat door verbondenheid. Verbondenheid ontstaat door je in elkaar te verdiepen en écht naar elkaar te luisteren. Ruimte te geven aan ieders verhalen en emoties. Open en eerlijke communicatie is onmisbaar.
•  Aansluiten bij waar iemand gelukkig van wordt. Het is fijn om iets voor een ander te kunnen betekenen. Als dat ‘iets’ aansluit bij wat je zelf fijn vindt en kunt, dan zul je daar blijer van worden.
•  Iedereen moet zich thuis voelen. Om dat te bereiken, hebben de ‘naasten’de vrijheid om dingen te doen: een kop thee zetten, de was opvouwen die er ligt, een spelletje spelen, meegaan met activiteiten. In de huiskamer wordt rekening gehouden met met ieders wensen, zodat de groep het samen gezellig heeft. Voor individuele behoeften kan men zich terugtrekken in het eigen appartement.
• De zorg levert de zorg. Meehelpen mag, maar hoeft niet.

Natuurlijk was het een zoekproces om zover te komen. Om de naasten echt te betrekken, hebben ze voor de eerste familieavond niet alleen iedereen gemaild, maar ook nog opgebeld. Alle nieuwtjes staan tegenwoordig op het bord op de afdeling, er zijn foto’s van de aanwezigen en een map met alle belangrijke informatie (bv wie mag wat eten en drinken) ligt op het aanrecht. Kort na de verhuizing wordt navraag gedaan naar welke mantelzorgers er allemaal waren in de thuissituatie en wat iemand deed en weer zou willen doen.

En wat blijkt? Familie doet meer dan er ooit gedaan werd. Ze denken mee en helpen mee met koken en activiteiten, gaan mee naar de markt en organiseren een barbecue. Maar bovenal voelen ze zich thuis, waardoor ze makkelijker komen en daarmee maken ze hun naasten natuurlijk ook heel gelukkig.

Anniek Kramer
Samen met Marcelle Mulder auteur van het boek ‘OP BEZOEK BIJ EEN DIERBARE MET DEMENTIE, met ruim 60 ideeën om samen te genieten‘. Wij geven ook workshops voor familie, verzorgenden en vrijwilligers over contact maken met en op bezoek gaan bij mensen met dementie. Klik hier.

DEEL dit bericht alsjeblieft via Facebook en/of LinkedIn. De knoppen daarvoor vind je onder dit bericht op mijn site. Klik hier.
Om mijn wekelijkse blog te in je mailbox te ontvangen kun je op de site (in de rechterkolom bovenaan) op ‘Volg dementie’ klikken.